Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


Βγηκα χαραματα στους δρομους με προορισμο το αεροδρομιο ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, η προσμονη μεγαλη, διασχιζω την Αττικη Οδο και δεν κρατιεμαι, τα αδερφια στο αεροδρομιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με περιμενουν. Η υποδοχη οπως παντα το κατι αλλο, καλως τον Αθηναιο λενε καλως τα καρντασια λεω. Βλεποντας την ανατολη του ηλιου μεσα απο το παραθυρο του αεροπλανου, που διασχιζει τα συννεφα ονειροπολω και εξιταρομαι για το τι θα επακολουθησει. Ολα ΚΙΤΡΙΝΑ στην ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ που γιορταζει το τραγουδι εχει αρχισει και θα συνεχιστει μεχρι αργα το βραδυ. Ολα μια ιεροτελεστια, καφεδακι με φοντο τον Πυργο τον Λευκο, διαβαζοντας τα Αθλητικα Νεα και σχολιαζοντας τα του αγωνα μικρες ιστοριες καθημερινης τρελας προσωπα που λαμπουν, και 'βαμος' αδερφια σιγα,σιγα, για τον ναο του ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ, ζυγωνουμε τοσο η καρδια μας χτυπαει δυνατα, ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ, ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΔΩ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ. ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΟ ΛΕΩ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ. ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ λενε στιχοι απο ενα συνθημα μας που μιλαει στην καρδια μας. Φτανοντας γεμιζεις και παρασυρεσαι στο πανηγυρι που εχει στηθει στους γυρω δρομους παντου κιτρινο παντου αδερφια ΑΡΗΣ ΠΑΝΤΟΥ. Πισω απο το ναο το 'Ασπρο Αλογο' ταβερνακι με ολα τα καλα τι θες και δεν το εχει μεζεδακια, σαλατες, αφθονη μπυρα, ρετσινα και τσιπουρο και ολο το παρεακι μας, φορτιζει τις μπαταριες του πριν το μεγαλο γουστο τρωμε, πινουμε, και τραγουδαμε, κατι σαν προβα πριν την μεγαλη παρασταση. Μπαινοντας στην θυρα 2 αφηνομαι, γινομαι παιδι του ΘΕΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ω!!!!!! ΑΡΗ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΕΣΥ μπορεις να τα προσφερεις ολα αυτα, το γηπεδο γεμιζει απο αδερφια απο ολα τα μηκη και πλατη της γης. Ο παλμος στην εξεδρα αυξανεται κατακορυφα ΛΑ ΜΠΟΜΠΟΝΕΡΑ λενε, ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΓΟΥΣΤΑ ΛΕΜΕ, και η BULBA TOY SOUPER 3 δινει το ρυθμο το παρτι εχει αρχισει και το καμινι φλεγεται,οι αντιπαλοι απλα σε θαυμαζουν γιατι ο λαος σου ειναι υπεροχος. Τι να πρωτοθυμηθω την νικη επι της 'Ατλετικο' κατοχο του ΓΙΟΥΡΟΠΑ ΛΗΓΚ, σε μια βραδια που σειστηκε η γη και εμφανιστηκε ο ΘΕΟΣ και αγγαλιασε τα παιδια του, που απο το νεκταρ της ικανοποιησης λιγο ελειψε να χασουμε το αεροπλανο της επιστροφης την ισοπαλια με την ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ και το ΑΧ ΡΕ ΚΟΚΕ, αναμεικτα συναισθηματα. Τα καλυτερα ερχονται λιγο υπομονη απο ολους και ολα καλα. Πρωτη Δεκεμβριου οι ψυχες μας μετακομιζουν στο ΒΙΛΘΕΝΤΕ ΚΑΛΝΤΕΡΟΝ για την νικη προκριση στο σπιτι της κατοχου του θεσμου 3000 στην Μαδριτη και πεπλο τους εμεις ολοι εκει θα ειμαστε νοερα, στον δρομο της επιστροφης, ραντεβου για να γουσταρεις στον Πυργο το Λευκο, γιατι απλα ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ.

1 σχόλιο:

Κώστας Δελιάκης είπε...

Να με κάτι τέτοιες περιγραφες,γουστάρουμε ταδερφια,που μας κλέβουν την καρδιά και την ψυχή.