Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ

ΑΡΗΣ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 0-0

 Απειθαρχια, ανικανοτητα, ελειψη αυτοσυγκεντρωσης, συνθετουν τον φετινο ΑΡΗ που βυθισμενος στην μετριοτητα κατρακυλαει απο αγωνιστικη σε αγωνιστικη στον πατο του βαθμολογικου πινακα.
Αυτο  μπορουν τα παιδια αυτο παιζουν, αλλωστε δεν υπαρχει και καποιος να τους τραβηξει το αυτι, η ομαδα βρισκετε σε παρατεταμενη κριση χανοντας σημαντικους βαθμους, και δυστυχως απο οτι φαινετε φετος θα παλεψουμε για να μεινουμε στην κατηγορια, αν δεν συμβει κατι να αλλαξει τον μεχρι τωρα ληθαργο τον οποιο εχει περιελθει ο συλλογος.

 Μεχρι τωρα δεν μπορουσα να το πιστεψω και περιμενα οτι καποια στιγμη θα ανακαμψουμε , το σημερινο ομως παιχνιδι ηρθε να μου επιβεβαιωσει τους αρχικους μου φοβους, μιας και δεν βλεπω φως στο τουνελ, η αγωνιστικη κριση συνεχιζετε χωρις σταματημο, και τιποτα δεν δειχνει ορατο στον οριζοντα να μπορει να σταματησει τον κατηφορο,βυθιζοντας χιλιαδες ΑΡΕΙΑΝΕΣ ψυχες ανα τη γη στην θλιψη για την καταντια την οποια εχει ερθει η αγαπημενη μας ομαδα.

 Το αλλοτε απορθητο καστρο του Κλεανθης Βικελιδης, εχει καταντησει λαικη αγορα οπου ο καθενας ερχετε και κανει τα ψωνια του, περαστε κοσμε προσφερουμε βαθμους διχως κοπο, παρτε παρτε, το αφεντικο τρελαθηκε, και τωρα που πλησιαζουν Χριστουγεννα κανουμε και δωρα.
 Φτασαμε ηδη στο Δεκεμβριο, λιγο πριν το φιναλε του πρωτου γυρου, με μηδαμινη συγκομιδη βαθμων εντεκα στο συνολο, με 2 νικες 5 ισοπαλιες και 5 ηττες, κανοντας αιτηση για να βαλουμε ενα γκολ, περιμενοντας το μαννα εξ ουρανου, και μια λεξη που εχει γινει αγνωστη πλεον σε μας την νικη.

 Ερχονται οι γιορτες και ο αγιος Βασιλης, την να του ζητησω αραγε; ενα σεντερ φορ να λυσει το προβλημα στο σκοραρισμα, να του ζητησω να δωσει την επιφοιτηση σε αυτους που διαφεντευουν τον ΑΡΗ μας; εδω ο συλλογος κινδυνευει και κανεις δεν νοιαζετε, βρισκονται ολοι σε αλλο πλανητη και επιδιδονται σε ενα συνεχη πολεμο αριθμων, και εριδων μεταξυ τους βαζοντας την αγωνιστικη κατασταση της ομαδας σε δευτερη μοιρα, το καμπανακι εχει χτυπησει ηδη απο περυσι, αλλα τα αυτια ολων ειναι ερμητικα κλειστα.

 Ολοι ειμαστε συνυπευθυνοι για αυτο, και αυτοι που διοικουν αλλα και οι υπολοιποι για την σταση μας, οταν τα αδερφια ειναι χωρισμενα, και οχι μια γροθια και μεταξυ τους τρωγονται, οταν τα αδερφια αδιαφορουν, τοτε ο ΑΡΗΣ μας δεν θελει τους εχθρους του, βγαζει τα ματια του μονος του. Ξυπνηστε επιτελους το καραβι βουλιαζει μπαζει νερα, καντε κατι πριν ειναι αργα για δακρυα, μην καταστρεφετε αλλο οτι χτιστηκε με τοσο κοπο ολα αυτα τα χρονια απο την ψυχη του καθε ΑΡΕΙΑΝΟΥ,  που καθε κυριακη δινει το ειναι του οπου παιζει ο Θεος.

 Οι μαχες δινονται στο γηπεδο και οχι στις καρεκλες, πανω απο ολα λετε ο ΑΡΗΣ, καλο ακουγεται στα λογια αδερφια, αλλα η πραξη απο την πραγματικοτητα απεχει πολυ και αυτο που βλεπω εγω με την ταπεινη μου γνωμη, ειναι οτι πανω απο τον ΑΡΗ μας ειναι το εγω σας, γιατι αν συνεβαινε το αντιθετο τοτε θα βρισκομασταν εκει που μας αρμοζει στην κορυφη, το παραμυθι οτι οι ομαδες χτιζονται με χρηματα εχει παλιωσει, μιας και εχουμε δει πολλα παραδειγματα ομαδων, οτι αν εχεις πλανο σωστο προγραματισμο και μερακι με αυτο που κανεις και αγαπας, τοτε κανεις θαυματα.

Δυστυχως φετος θα περασουμε μαυρα Χριστουγεννα, επειδη καποιοι θελησαν να κανουν τον προγραματισμο της ομαδας στο ποδι, με συνεπεια τωρα να απολαμβανουμε τους καρπους των εργων τους, και η χρονια που θα ερθει θα μας βρει εκτος συγκλονιστικου απροοπτου να δινουμε ενα αγωνα δρομου ωστε να αποφυγουμε τα χειροτερα, ευχη μου να συνελθουμε γρηγορα να αφυπνιστουμε, να συσπειρωθουμε, ολοι κατω απο την ομπρελλα του Θεου του πολεμου και να δωσουμε την μαχη μας, ωστε εστω και την τελευταια στιγμη να σωσουμε την χρονια και να αποφυγουμε τις περιπετειες.

 Στο χερι ολων μας ειναι η ομαδα της καρδιας μας να παρει το φιλι της ζωης, ο καθενας με τον τροπο του, αλλα και ολοι μαζι, να δωσουμε το ειναι μας,και να σταματησουμε την κατρακυλα, ολοι ποναμε το ιδιο, κανεις περισσοτερο απο τον αλλον,ας συντονισουμε τις καρδιες μας στον ιδιο παλμο, και να δωσουμε ζωη στον Θεο του πολεμου να κανει το χρεος του , που δεν ειναι αλλο απο το να μας κανει ξανα περηφανους, ενα πραγμα θελει ομονοια και συστρατευση, μακρυα οι εριδες και διχονοιες και να ειστε σιγουροι οτι θα τα καταφερουμε,βαζοντας στην ακρη τις οποιες διαφορες μας, η λυση ειναι αυτη, αν εχετε αυτια να την ακουσετε τοτε ολα θα πανε καλα, αν οχι τοτε το καραβι θα βρεθει στον πατο της θαλασσας, κανοντας ολη την ΑΡΕΙΑΝΗ οικογενεια να γραφει μια ακομη μαυρη σελιδα στην ιστορια της

 Το σημερινο παιχνιδι δεν ειχε να μας επιδειξει τιποτα το ιδιαιτερο, ηταν περιπου σαν τα προηγουμενα, θες η ατυχια στο δοκαρι του Νετο, η αστοχια στο σουτ εξ επαφης του Κατιδη, η ανικανοτητα στην κλασικη ευκαιρια του Σολτανι,θες το κρουσμα απειθαρχιας του αδιαφορου Καστιγιο, τα νευρα και η αδικαιολογητη αποβολη με κοκκινη καρτα του Φατι, ολα μαζι συντελεσαν ωστε να κανουμε δωρο ενα βαθμο στον αξιομαχο Παναιτωλικο και εμεις να απωλεσουμε δυο ακομα σημαντικους βαθμους εντος εδρας που ισως μας αποβουν μοιραιοι στο οτι κυνηγησουμε απο εδω και εμπρος ως το τελος της χρονιας.
 Για ενα ακομη παιχνιδι θα κανω ιδιαιτερη μνεια που δεν το συνηθιζω στον Βελλιδη, που ηταν συκλονιστικος και εδωσε και την ψυχη του, ας παραδειγματιστουν και υπολοιποι απο αυτον για να δουμε καλυτερες μερες.

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΡΕΙΑΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
 ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΟΜΟΝΟΙΑ
 ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
 ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
 ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
 ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΜΑΣ
 ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΜΟΖΕΙ
 ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ