Ταξιδευω για σενα, σε ολη την γη,οπου και εαν πας, θα ειμαι εκει.......,οσο θα ζω, χιλιομετρα θα γραφω, και θα τραγουδω..........,συνθηματα καρδιας,συνθηματα λατρειας,ενος Θεου μοναδικου, ενος Θεου,που λατρευετε παραφορα,παρανοια.....παρανοια για σενα Αρειαναρα στα ουρανια,συνθηματα που δειχνουν, τον εσωτερικο μας κοσμο, το ειναι μας, το DNA μας, και δηλωνουν ταυτοχρονα την αγαπη μας, στο αλλο μας μισο,τιτλοι τελους λοιπον, μπαινουν στα σηριαλ, για τους λατρεις της τι-βι και του καναπε, η σε κατι που πεθαινει, σε κατι που σβηνει για παντα,για μενα η ιδεα του ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ αδερφια μου δεν πεθαινει ποτε, δεν σβηνει ποτε,ειναι αιωνια,και μεταφερετε απο γενια σε γενια,μπορει λογω τις εσωτερικης μας αυτοκαταστροφικης τασης,να τον πληγωνουμε θανασιμα βλεπε 3 πτωσεις,στις δυο τελευταιες σχεδον δεκαετιες, η δυναμικη μας για καποιο ανεξηγητο λογο για οσους δεν ειναι Αρειανοι παραμενει μυστηριο.
Ξεκινησα και παλι, χθες το πρωι με εναν αδερφο,απο την Αθηνα, το ταξιδι για την πολη του Θεου,τεσσερις σχεδον δεκαετιες αυτο το δρομολογιο,χειμωνα καλοκαιρι μαζι του,με κρυο και με ζεστη και παλι μαζι του,εντος και εκτος, και επι τα αυτα, εαν εισαι τις τριγωνομετριας,το κοντερ γραφει ακαταπαυστα χιλιομετρα διαρκειας,χιλιομετρα λατρειας,ημουν νιος και γερασα,σχεδον σε λιγα χρονια μισος αιωνας ΑΡΗΣ,κρυωμενος με την γιατρο μου, να με ζαλιζει να αποφευγω τα κρυωματα ,λογω ενος προβληματος υγειας, που δοξα τον αλλο τον Θεο τον μεγιστο,το ξεπερεσα,ως δια μαγειας λοιπον αλανια μου, με το μπηκα στον ναο, εξαφανιστηκαν κρυωματα, εξαφανιστηκαν τα παντα,η μυρωδια του καπνογονου, η ατμοσφαιρα,που βιωνεις στο πεταλο θελεις, συνεβαλαν στο να γουσταρουμε ολοι παρεα,τελικα το καλυτερο φαρμακο λεγετε ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Ειχε τα απροοπτα, και τα παραλειπομενα του αυτο το ταξιδι,ειχε και αυτο που ηθελα να δω, ας ξεκινησουμε απο τα απροοπτα ετσι για να το ελαφρυνουμε λιγο,μπαινουμε στο τρενο, ολα καλα ξεκιναμε, με το που φτανουμε Λειανοκλαδι,να σου ο σταθμαρχης να μας ανακοινωνει οτι εκτροχιαστηκε ο γερανος, απο τις ραγες που κανει εργα, και θα πατε οδικος μεχρι τον Δομοκο μας λεει, αντε καθε εμποδιο για καλο να λεω εγω, η καλη μερα απο το πρωι φαινετε να λεει ο αλλος,ερχετε το λεωφορειο μας παιρνει στην διαδρομη του χαλανε οι ιμαντες,αλλη καθυστερηση εκει,εγω να λεω ενταξει δεν πειραζει, ο αλλος α ρε Μακαρε αλαναρε να κραζει σταθμαρχες εαν χασω το ματς θα εχετε θεματα ρε,η αναμονη και προσμονη, να δεις τον Θεο του πολεμου απο κοντα, αποτελει για εμας που ερχομαστε απο μακρυα, μια απιστευτη ιεροτελεστια και μια πηγη απιστευτων συναισθηματων.
Μπορει να τραβηξαμε λουκι για να φθασουμε,ολα ομως σβηστηκαν, αντρικριζοντας αυτο το κιτρινο ποταμι στην παπαναστασιου,η συναντησεις και τα γουστα, με τα αλλα αδερφια σε μια απο τις δυσκολοτερες περιοδους τις ιστορια μας,ειναι το θετικο που κρατησα απο την χθεσινη μερα,χωρις κανεις μας, να γνωριζει την επομενη μερα, το τι θα ξημερωσει σε αυτο τον χιλιοβασανισμενο συλλογο,το που πως ποτε θα απελευθερωθει ο ΑΡΗΣ μας απο τους εγχωριους Αρειανοταφιτες, με τον πονο και την πικρα ζωγραφισμενη στα προσωπα ολων μας,δοθηκε με τα ματια και την καρδια ο ορκος τιμης,για να ξαναφερουμε την καψουρα μας εκει που τις αρμοζει στα ψηλα,εβλεπες στα ματια ολων αυτη την φλογα αλλα και την αβεβαιοτητα του αυριου.
Εκεινο που με στεναχωρησε, και με προβληματισε ιδιαιτερα μεσα στα τοσα, χιλια μυρια προβληματα του ΑΡΗ μας, ηταν να ακους μικρα Αρειανακια, να λενε στον πατερα τους,πατερα εγω απο εδω και στο εξης, θα ειμαι Ατρομητος,γιατι κερδιζει συνεχεια, το ακουσα με τα αυτια μου και εμεινα αγαλμα,με τον πατερα του παιδιου να μην μπορει να του δωσει μια απαντηση,το μεγεθος της καταστροφης που εχουν προκαλεσει,ολοι αυτοι που ειναι στα κοινα του ΑΡΗ μας,ειναι τεραστιο και θα φανει στην συνεχεια,οσο πιο γρηγορα απομακρυθουν ολοι αυτοι, και οσο πιο γρηγορα, οι σοφρωνες Αρειανοι, που αγαπανε την ομαδα απο καρδιας,κανουν ενεργειες να βρεθει ενας ισχυρος επενδυτηςτοσο πιο γρηγορα θα βρουμε τον δρομο μας,εαν παμε παλι σε συνταγες, διαχειρισης λαικης βασης κυριαρχειες, και του κωλου τα εννιαμερα,τοσο θα υποφερουμε.
Με τον τουρκο δεν θα ασχολειθω καθολου,απλα δεν υπαρχει, και μας το απεδειξε περιτρανα εχθες,μια ομαδα ανυπαρκτη, με το σκατο να φθανει στην καλτσα, στην χειροτερη χρονια της ιστοριας μας,λιγο ελειψε να τον γλεντησω για πλακα,για αυτο ενα θα του πω αι γαμησου ρε μπαουγκ,αι γαμησου ρε τουρκε.
ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου