Άνθρωποι που δακρύζουν.
Άνθρωποι που αναπολούν.
Άνθρωποι που δεν ελπίζουν πια.
Άνθρωποι δίχως όνειρα, καθοδηγούμενοι.
Αυτοί θέλουν κάποιοι να είμαστε. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές που ζούμε και δεν δυνάμεθα να τις αλλάξουμε, όπως όλα δείχνουν τουλάχιστον, είμαστε ανήμποροι και όργανά τους.
Ναι, είμαστε όλοι όργανά τους. Τους βοηθάμε να καταστρέφουν την μεγαλύτερη αγάπη μας, το βλέπουμε, γυρνάει μυαλό και στομάχι, γινόμαστε χάλια, δεν μιλιόμαστε και η στάση μας δείχνει ότι θέλουμε να τους πούμε και ευχαριστώ.
Καπηλευτές του ονόματος του Άρη. δημαγωγοί και πολιτευτές, τα πάντα έχουν περάσει από αυτήν την ταλαίπωρη ομάδα. «-Αμ βέβαια, αφού τους αφήνουμε ρε Δαίμονα!».
Μάλιστα, τους αφήνουμε εδώ και χρόνια. Έτσι όλοι αλωνίζουν χωρίς σχέδιο. Το μόνο σχέδιό τους είναι να καθίσουν σε μια καρέκλα και να αρπάξουν όσο γίνεται και να γευτούν το γλυκό «μέλι».
Νταπ ντουπ νταπ ντουπ…
Ήχοι υποδημάτων. Τους αναγνωρίζετε; Όχι ε; Να σας πω εγώ…
Είναι ήχοι από βήματα. Περπατάνε χοντροί και λιγνοί, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, άφραγκοι και φραγκάτοι, γιατροί, ψάλτες και αλλόφρονες που είδαν φως και μπήκαν. Λαμόγια και εκμεταλλευτές γυροφέρνουν το ήδη νεκρό σώμα του Άρη. Ασελγούν ακόμα πάνω του, όπως πήγαν να κάνουν και πιο παλιά.
Αλλά τότε το προστάτευσε η τυχαία δύναμη που είχαμε όλοι. Αυτός ο αστάθμητος παράγοντας τότε.
Η δύναμη έγινε αδυναμία και να τα μας, πάλι χάος, πάλι πίκρα, πάλι συμφέρον και λεφτά στη μέση. Ήθελα να’ ξερα, δεν βαρεθήκατε οι ίδιοι και οι ίδιοι να κάνετε τους «επιφανείς» και τους άξιους;
Τίποτα δεν λειτούργησε και ορισμένοι παίζουν ακόμα τους άξιους. Όλα πάνε χειρότερα από ποτέ και η επόμενη μέρα λέει με μεγάλα μαύρα γράμματα, σαν ταμπέλα: ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ.
Διοικήσεις επί διοικήσεων, παράνομες και νόμιμες, αγωγές, παλιά πρόσωπα, νέα, φαντάσματα… Μαλώνουν ποιος θα πρωτοαναλάβει τον Άρη ενώ αυτός πέφτει εκεί που δεν έπεσε ποτέ. -Τι εννοείς ρε Δαίμονα ότι δεν τους έπιασε το φιλότιμο για την ομάδα;
Κουραστικοί καταντάνε ορισμένοι. Αναφέρονται σε δημοκρατία σαν τους «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ» που κυκλοφορούν στην Ευρώπη. Η έμμεση δημοκρατία έχει αποτύχει. Εμ βέβαια, αν δε διαβάσεις λίγο «Πολιτικά», πώς θα ξεστραβωθείς να δεις ότι είναι διαστρέβλωση η έμμεση Δημοκρατία και όχι αγαθό Πολίτευμα;
Έτσι και η «Δημοκρατία» του Άρεως. Την επικαλούνται κάποιοι μόνο για να δουν τη δυναμική τους. Μετά ολιγαρχία, εσωστρέφεια ( -Γιατί άραγες; ) και άγιος ο βλαξ λαός.
-Απαπαπα… Μόνο αυτοί φταίνε ρε Δαίμονα! Ή… Μήπως όχι;
Εμείς τι κάναμε; Φάγαμε στη μούρη τόση κοροϊδία άνευ αντιδράσεως και δεν μάθαμε ακόμα. Είμαστε διασκορπισμένοι και με κάθε αφορμή φαγωνόμαστε λες και θα πάρουμε μερίδιο της ευθύνης σε μια επικείμενη σωτηρία.
Σαν τους πρώτους ανθρώπους. Ζούμε σποράδην και μας τρώνε τα θηρία επειδή αδικούμε με τον τρόπο μας ο ένας τον άλλο.
Αλλά όπως και να χει, ο Άρης ανήκει «στο λαό του» σύμφωνα με τα χαρτιά. Ο λαός του στήριξε καταστροφείς.
Άβολη εκδοχή ε; Κι όμως, η πλάνη αυτά φέρνει (2500 χρόνια πριν ο Πλάτων κάτι έλεγε για ένα σπήλαιο). Ας μην ψάχνουμε δικαιολογίες, στην ίδια φωτιά μας έχουν βάλει όλους να καιγόμαστε. Περιττεύουν οι δικαιολογίες.
Μια παράκληση στους ανωτέρω καταστροφείς λασπολάγνους φελλόποδες λαοπλάνους και πάνω απ’ όλα «Αρειανούς».
Έχοντας την ελάχιστη δυνατή αξιοπρέπεια ώστε να αυτοαποκαλείστε «Homo Sapiens» και όχι «Homo Erectus» ή «Gorila Gorila», σταματήστε να παίζετε στην πλάτη του Άρη και να γελοιοποιείτε τα πράγματα όπως κάνουν οι πολιτικοί στον δύσμοιρο τούτο τόπο.
Μας αηδιάζετε και δε θα σας βγει σε καλό σε καμία περίπτωση.
Πράξτε ό, τι είναι να πράξετε εντός των δικών σας θεσμών και έπειτα δώστε λόγο να τελειώνουμε μαζί σας.
Δεν υπάρχει Πολιτική και Αντιπολίτευση στον Άρη και τον Αρειανό, εκτός κι αν δεν είσαι Αρειανός.
Αυτά από μένα.
Άρη θυμήσου, μια ζωή μαζί σου.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΩΝ
Άνθρωποι που αναπολούν.
Άνθρωποι που δεν ελπίζουν πια.
Άνθρωποι δίχως όνειρα, καθοδηγούμενοι.
Αυτοί θέλουν κάποιοι να είμαστε. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές που ζούμε και δεν δυνάμεθα να τις αλλάξουμε, όπως όλα δείχνουν τουλάχιστον, είμαστε ανήμποροι και όργανά τους.
Ναι, είμαστε όλοι όργανά τους. Τους βοηθάμε να καταστρέφουν την μεγαλύτερη αγάπη μας, το βλέπουμε, γυρνάει μυαλό και στομάχι, γινόμαστε χάλια, δεν μιλιόμαστε και η στάση μας δείχνει ότι θέλουμε να τους πούμε και ευχαριστώ.
Καπηλευτές του ονόματος του Άρη. δημαγωγοί και πολιτευτές, τα πάντα έχουν περάσει από αυτήν την ταλαίπωρη ομάδα. «-Αμ βέβαια, αφού τους αφήνουμε ρε Δαίμονα!».
Μάλιστα, τους αφήνουμε εδώ και χρόνια. Έτσι όλοι αλωνίζουν χωρίς σχέδιο. Το μόνο σχέδιό τους είναι να καθίσουν σε μια καρέκλα και να αρπάξουν όσο γίνεται και να γευτούν το γλυκό «μέλι».
Νταπ ντουπ νταπ ντουπ…
Ήχοι υποδημάτων. Τους αναγνωρίζετε; Όχι ε; Να σας πω εγώ…
Είναι ήχοι από βήματα. Περπατάνε χοντροί και λιγνοί, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, άφραγκοι και φραγκάτοι, γιατροί, ψάλτες και αλλόφρονες που είδαν φως και μπήκαν. Λαμόγια και εκμεταλλευτές γυροφέρνουν το ήδη νεκρό σώμα του Άρη. Ασελγούν ακόμα πάνω του, όπως πήγαν να κάνουν και πιο παλιά.
Αλλά τότε το προστάτευσε η τυχαία δύναμη που είχαμε όλοι. Αυτός ο αστάθμητος παράγοντας τότε.
Η δύναμη έγινε αδυναμία και να τα μας, πάλι χάος, πάλι πίκρα, πάλι συμφέρον και λεφτά στη μέση. Ήθελα να’ ξερα, δεν βαρεθήκατε οι ίδιοι και οι ίδιοι να κάνετε τους «επιφανείς» και τους άξιους;
Τίποτα δεν λειτούργησε και ορισμένοι παίζουν ακόμα τους άξιους. Όλα πάνε χειρότερα από ποτέ και η επόμενη μέρα λέει με μεγάλα μαύρα γράμματα, σαν ταμπέλα: ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ.
Διοικήσεις επί διοικήσεων, παράνομες και νόμιμες, αγωγές, παλιά πρόσωπα, νέα, φαντάσματα… Μαλώνουν ποιος θα πρωτοαναλάβει τον Άρη ενώ αυτός πέφτει εκεί που δεν έπεσε ποτέ. -Τι εννοείς ρε Δαίμονα ότι δεν τους έπιασε το φιλότιμο για την ομάδα;
Κουραστικοί καταντάνε ορισμένοι. Αναφέρονται σε δημοκρατία σαν τους «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ» που κυκλοφορούν στην Ευρώπη. Η έμμεση δημοκρατία έχει αποτύχει. Εμ βέβαια, αν δε διαβάσεις λίγο «Πολιτικά», πώς θα ξεστραβωθείς να δεις ότι είναι διαστρέβλωση η έμμεση Δημοκρατία και όχι αγαθό Πολίτευμα;
Έτσι και η «Δημοκρατία» του Άρεως. Την επικαλούνται κάποιοι μόνο για να δουν τη δυναμική τους. Μετά ολιγαρχία, εσωστρέφεια ( -Γιατί άραγες; ) και άγιος ο βλαξ λαός.
-Απαπαπα… Μόνο αυτοί φταίνε ρε Δαίμονα! Ή… Μήπως όχι;
Εμείς τι κάναμε; Φάγαμε στη μούρη τόση κοροϊδία άνευ αντιδράσεως και δεν μάθαμε ακόμα. Είμαστε διασκορπισμένοι και με κάθε αφορμή φαγωνόμαστε λες και θα πάρουμε μερίδιο της ευθύνης σε μια επικείμενη σωτηρία.
Σαν τους πρώτους ανθρώπους. Ζούμε σποράδην και μας τρώνε τα θηρία επειδή αδικούμε με τον τρόπο μας ο ένας τον άλλο.
Αλλά όπως και να χει, ο Άρης ανήκει «στο λαό του» σύμφωνα με τα χαρτιά. Ο λαός του στήριξε καταστροφείς.
Άβολη εκδοχή ε; Κι όμως, η πλάνη αυτά φέρνει (2500 χρόνια πριν ο Πλάτων κάτι έλεγε για ένα σπήλαιο). Ας μην ψάχνουμε δικαιολογίες, στην ίδια φωτιά μας έχουν βάλει όλους να καιγόμαστε. Περιττεύουν οι δικαιολογίες.
Μια παράκληση στους ανωτέρω καταστροφείς λασπολάγνους φελλόποδες λαοπλάνους και πάνω απ’ όλα «Αρειανούς».
Έχοντας την ελάχιστη δυνατή αξιοπρέπεια ώστε να αυτοαποκαλείστε «Homo Sapiens» και όχι «Homo Erectus» ή «Gorila Gorila», σταματήστε να παίζετε στην πλάτη του Άρη και να γελοιοποιείτε τα πράγματα όπως κάνουν οι πολιτικοί στον δύσμοιρο τούτο τόπο.
Μας αηδιάζετε και δε θα σας βγει σε καλό σε καμία περίπτωση.
Πράξτε ό, τι είναι να πράξετε εντός των δικών σας θεσμών και έπειτα δώστε λόγο να τελειώνουμε μαζί σας.
Δεν υπάρχει Πολιτική και Αντιπολίτευση στον Άρη και τον Αρειανό, εκτός κι αν δεν είσαι Αρειανός.
Αυτά από μένα.
Άρη θυμήσου, μια ζωή μαζί σου.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου