Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-ΑΡΗΣ 0-0

 Προσπαθω καθε αγωνιστικη που περναει,οσο πικρη η γλυκια και αν ειναι,οτι αποτελεσμα και να ερθει, θετικο η αρνητικο, να διατηρω την ψυχραιμια μου κατα κυριο λογο,να κοντρολαρω την υπομονη μου, και τα συναισθηματα μου, που εχουν φθασει στα ορια τους κατα δευτερον,αλλα το κυριοτερο, κρατω σαν κορη οφθαλμου την ελπιδα μου,που δεν ειναι αλλη απο την σωτηρια του ΑΡΗ μας,η ελπιδα λενε οι διαβασμενοι και μη, πεθαινει τελευταια,και δεν εχω λογω να μην τους πιστεψω,πειτε με ρομαντικο,πειτε με ονειροπαρμενο,χαρακτηριστε με οπως θελετε,δεν μου καιγετε καρφι,εγω τον Θεο μου δεν τον θαβω τοσο ευκολα,ουτε θα του κανω προωρες επιμνημοσυνες δεησεις, δεν θα γκρινιαξω,θα καταπιω τις οποιες πικρες μου, και οσο υπαρχει εστω και μαθηματικα αυτη η ελπιδα πως την λενε,θα πιστευω σε αυτην,θα παλευω για αυτην,και το ιδιο θα συνιστουσα να κανουμε ολοι μας αδερφια,για να κρατησουμε τον ΑΡΗ μας ζωντανο στην αρενα της σουπερ ληγκ,συνεχιζουμε μεχρι τελους τις μαχες μας,για να αποδειξουμε σε ολους οτι ο ΑΡΗΣ μας ειναι περαν καθε λογικης,ειναι ακομη ζωντανος,και θα παραμεινει, επειδη το γουσταρει η καρδια μας και η ψυχη μας,η στο τελος, τελος η μαγκια μας ρε αδερφε.

 Αλλη μια αγωνιστικη περασε χωρις νικη,σχεδον ενας ολοκληρος γυρος, απο την τελευταια εαν θυμαμαι καλα,αλλη μια αγωνιστικη μες το αγχος και την αγωνια,στα ματια ολων μας, η κατασταση αυτη, δυο χρονια τωρα φανταζει μαρτυριο,ποναμε και αιμορραγουμε μαζι του, αυτος λαβωμενος απο τις μαχες ομως ,στεκετε ορθιος,με το ματι του να γυαλιζει,δεν τα παραταει, δεν καταθετει τα οπλα,δεν παραδινετε, μας δειχνει τον δρομο και καλει και εμας, να πραξουμε το ιδιο,μας ζηταει να σταθουμε διπλα του,και να πολεμησουμε στο πλευρο του,και αν ειναι να πεσουμε στην μαχη,τοτε ας πεσουμε μαζι του,περηφανοι και με το κεφαλι ψηλα,εχει μαθει να ειναι νικητης,εχουμε μαθει να ειμαστε νικητες, παμε λοιπον να διεκδικησουμε οτι μας αξιζει,και μας αξιζουν πολλα,παμε ολοι μαζι ενωμενοι να τα παρουμε.

 Αλλος ενας ποντος στο σακουλι, απο την λασπομαχια στο Αγρινιο,που δεν ειναι αρκετος θα πεις,αλλα που ισως αποδειχθει πολυτιμος, λεω τωρα εγω,σε αυτην την παρανοια που ζουμε,το ταμειο γινετε παντα στο τελος,και ισως να αξιζει χρυσαφι,για να κρατησεις ομως το ονειρο και την ελπιδα ζωντανη,θελεις και νικες,και πρεπει να τις κανεις με τον οποιαδηποτε τροπο,τα ματς με νιονιο και ρεβανι,πρεπει να δωσουν 6 βαθμους,τα αν και οι υπολογισμοι πρεπει να γινουν 2 νικες,για να μετατρεψεις ετσι, την κολαση που ζουμε εδω και καποιες αγωνιστικες,σε προσωρινο παραδεισο επιβιωσης,τιποτα δεν εχει τελιωσει ακομη,εχε πιστη και στασου διπλα του,γινε το οπλο του για να υπαρχει και αυριο,και στο τελος αδερφε μου με το καλο,τα δακρυα τις λυπης που εχεις τωρα,θα γινουν δακρυα χαρας,ο ΑΡΗΣ της καρδιας μας,.θα σταθει ορθιος,και θα γιορτασουμε τα 100 του χρονια, με ολη τους την μεγαλοπρεπεια.

Μην τον εγκαταλειπεις αδερφε μου,μην τον αφηνεις μονο του,τωρα σε χρειαζετε διπλα του στα δυσκολα, οχι στις χαρες και στα πανηγυρια,αυτοι που θελουν το κακο του,πονταρουν στην απουσια σου,στην απαξιωση σου,μην τους δινεις την ευκαιρια,δεν στηριζεις τα ονοματα, που τον κατεστρεψαν οικονομικα, και τον καταστρεφουν,δεν στηριζεις τα λαμογια νυν και τεως,ελα και στηριξε τον ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, τον Θεο του πολεμου,το καμαρι της Μακεδονιας,ελα εστω και τωρα την υστατη ωρα,γινε και εσυ ενα, με τα αλλα αδερφια,που απο την αρχη του πρωταθληματος ειναι εκει στα τσιμεντα,και δινουν την μαχη τους.ελα και εσυ,να κατακλυσουμε καθε ακρη και πεταλο του γηπεδου,ελα να γινουμε ολοι ενα,η ασπιδα του,η πανοπλια του,να γινουμε ο προμπομπος της σωτηριας του,ελα να πολεμησουμε στην μαχη μαζι,ελα να νοιωσεις τον παλμο,ελα να θυμηθεις και να νοιωσεις τι σημαινει να εισαι ΑΡΗΣ,ελα να τον σωσουμε,περυσι εσυ τον εσωσες ο λαος του,και φετος εσυ θα τον σωσεις ο λαος του,ο ΑΡΗΣ μας δεν πρεπει να πεσει και δεν θα πεσει.

 Στον επιλογο παμε να δουμε λιγο το αγωνιστικο κομματι,στην λασπομαχια του Αγρινιου,μετρησε το παθος και η δυναμη,μιας και αγωνιστικος χωρος ειχε μετατραπει σε βουρκο,αυτα φερανε τον βαθμο της ισοπαλιας, και το μηδεν στην αμυνα,απο εδω και εμπρος χρειαζοματε βαθμους,το παιχνιδι με τον νιονιο, ειναι μια πρωτης ταξεως ευκαιρια,για το πρωτο εντος εδρας τριποντο,που θα σημανει την αρχη της δικης μας αντεπιθεσης,ραντεβου λοιπον ολοι, την Δευτερα στο Βικελιδης,παικτες και λαος ενα,μια γροθια που θα σπειρει πανικο, στους κολητους του φιλοξενουμενου τις πολης,παμε να παρουμε την νικη, και να φωναξουμε οτι αυτη η πολη, θα παραμεινει η πολη του Θεου,και δεν θα πεσει στα χερια των αλλοθρησκων,ειστε ολοι προσκεκλημενοι στο παρτι του Θεου.

 ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ,ΑΡΗ ΠΑΙΞΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΟΥ.

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΥΣ

Στιχοι τραγουδιου του φιλου μου του Αντωνη Παπαχρηστου, που μιλανε στην καρδια του καθε Αρειανου, στιχοι που δειχνουν το τι σημαινει να λατρευεις τον Θεο του πολεμου,στιχοι ψυχης.

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΥΣ
 ΜΟΝΑΧΑ ΒΛΕΠΩ ΦΙΛΟΥΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΥΣ
 ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΟΥΣ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟΥΣ
 ΧΑΜΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΥΣ..
 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ Σ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ
ΚΙ ΕΝΩΝΩ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ....
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ
,ΚΙ ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΑΜΕ
ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΚΙ ΑΣ ΓΕΛΑΜΕ
,ΚΙ ΑΣ ΠΟΝΑΜΕ,ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΩ,
ΜΟΝΑΧΟ ΣΟΥ ΔΕΝ Σ ΑΦΗΝΩ ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΜΕ ΠΟΡΩΝΕΙΣ,
ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙΣ.
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΘΕΝ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ
,ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΑΣΕΛΓΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΠΑΤΕΣ
ΤΑΖΟΝΤΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ.
 ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΚΑΝ,
ΚΙ ΑΝ ΚΕΡΔΙΖΩ ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΧΑΝΩ
ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΣΟΥ,ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ
ΑΡΗ Σ ΑΓΑΠΩ ΑΚΟΜΑ
ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ,ΘΥΡΑ 1 ΘΥΡΑ 3

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ


ΑΡΗΣ-ΞΑΝΘΗ 1-1

 Υποφερω, ποναω, μα πανω απο ολα ελπιζω, που ελπιζεις; θα με ρωτησετε,και με το δικιο σας,δεν υπαρχουν ελπιδες θα μου πειτε,η λογικη αυτο λεει,αν θελουμε να ειμαστε ρεαλιστες, δεν ξερω ελπιζω στην ψυχη του,στον Θεο του πολεμου,μονο σε αυτον,αυτος μου δινει το κουραγιο,τις ελαχιστες ελπιδες,δεν τον καταδικαζω,δεν τον εγκαταλειπω, υπομενω,στεκομαι διπλα του,αιμορραγει,ειμαι στο πλευρο του,μαχομαι μαζι του,η φλογα ειναι ακομη αναμενη,δακρυζω μαζι του, κοιτωντας τον στα ματια,το βλεμα του μου δινει την δυναμη,αντιστεκετε, παλευει,δεν φοβαται τον εχθρο,εκεινο που τον τρομαζει ειναι η μαχαιριες εκ των εσω,αυτες τον εχουν φερει εδω, προδοσια,Αρειανοταφιτες που θελουν να του βαλουν ταφοπλακα,δεν θα τους περασει,οι μαχητες του Θεου,θα γινουν οι τιμωροι τους,δεν τελειωσε ακομη τιποτα, ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ειναι ζωντανος και θα παραμεινει.

 Μαυριλα,σκοταδι δεν υπαρχει φως,και παραμενει ορθιος,πληγωμενος αλλα δεν το βαζει κατω,σφιγγει τα δοντια να επιβιωσει,θελουν να του βγαλουν την ψυχη,να του παρουν την ανασα,να του στερησουν την ελπιδα,και ομως αυτος εκει,αγερωχος στεκετε στου υψος του,λεγοντας μας πολεμηστε μαζι μου, και στο τελος εμεις θα ειμαστε οι νικητες, σε ποιο πολεμο αναρωτιεσται; σε ποια μαχη; σε αυτην που εχει να κανει με την επιβιωση του αδερφια μου, ολοι ειμαστε πικραμενοι,απογοητευμενοι,θα μεινουμε εκει αμετοχοι περιμενοντας το τελος του; θα αφησουμε τους θεσμους να κανουν το παιχνιδι τους;θα αφησουμε τα σχεδια τους, περι αφμ και πτωσης, να γινουν πραγματικοτητα; οι εμποροι τις δεκαετιας των ψευδαισθησεων,δολοφονουν τον ΑΡΗ  μας,εχοντας ρημαξει τα παντα σε αυτον τον συλλογο, ολα γινονται αρκει να σηκωθουμε απο τον ληθαργο μας, και να απαιτησουμε τα αυτονοητα,βαζοντας στην ακρη τα φαντασματα του παρελθοντος,και τους μηχανισμους τους, που στηριζουν τον αφανισμο του ΑΡΗ μας.

 Εχετε καθησει να σκεφθειτε, τι συνεπειες θα εχει ο συλλογος, σε περιπτωση που ερθει ο τριτος υποβιβασμος της ομαδος;ποσα χρονια θα χρειαστουν να ορθοποδησει;γιατι θα πρεπει να υποστουμε αυτο το μαρτυριο για μια ακομη φορα, για να γλυτωσουν τα κεφαλια τους αυτοι που φερανε την καταστροφη;για να καλυψουν τα ιχνη της διαφθορας τους; Αρειαναρα σε αγαπαω τα λαμογια δεν ξεχναω,το μυνημα μας σε αυτους,μην διανοηθειτε να πεσει η ομαδα,κοψτε το κεφαλι σας και κρατηστε την κατηγορια,ταχα μου δικαιολογιες σου ξου μουτσου, δεν υπαρχουν,ιστοριες για αγριους αλλου,μετραμε αντιστροφα εαν πεσει ο ΑΡΗΣ θα πεσουν τα κεφαλια σας,βαλτε το καλα στο μυαλο σας, μαθηματικες ελπιδες υπαρχουν,σωστε την ομαδα για το καλο σας.

 Παμε στο αγωνιστικο λιγο,πιο φιλικο το παιχνιδι δεν μπορουσε να γινει,τι αλλο θελετε για να παρετε μια νικη, να σας την φερουν στο πιατο;στον ΑΡΗ παιζετε ρε οχι στην αλανα της γειτονιας σας,δωστε μια φορα, το εκατο τις εκατο των δυνατοτητων σας,παιξτε αυτο που μπορειτε,παιχνιδια σαν το χθεσινο τα κερδιζεις,ο κοσμος να χαλασει,και εσεις τι κανατε; απολυτως τιποτα, τα αποτελεματα των αντιπαλων μας ερχονται οπως μας βολευουν, και εμεις κανουμε δωρα βαθμους στο καθε χωριο, τοσο μπορουν τοσο παιζουν θα πει κανεις,δεκτο,υπο κανονικες συνθηκες δεν θα παιζαν στην ομαδα,τουλαχιστον προσπαθειστε,δεν φταιτε εσεις για οτι συμβαινει στον συλλογο, αλλα τουλαχιστον δωστε την ψυχη σας,παιξτε για το εγω σας,παιξτε για εμας, και οπου μας βγαλει,μπορουμε να σωσουμε την παρτιδα,παρτε το διπλο στο Αγρινιο να ρεφαρουμε,με 3 συνεχομενες νικες ζεις,μην μας κανετε καθε κυριακη,να σβηνουμε,δωστε φως στο σκοταδι,παλεψτε για το ονειρο, μπορειτε,πιστεψτε το.

 Θα με ρωτησετε εσυ το πιστευεις; το πιστευω, θα σου απαντησω, θα με ρωτησετε δεν βλεπεις τι λεει η λογικη; ο ΑΡΗΣ δεν εχει λογικη, θα σου απαντησω,πως θα γινει να σωθει η παρτιδα θα ρωτησεις; με νικες ειναι η απαντηση, με οτι εχεις δει μεχρι τωρα θα με ρωτησεις εχεις ελπιδα; ναι εχω αδερφε και θα παλεψω για αυτες,θελεις να αφησω την πολη του Θεου, στους αλλοθρησκους θα σε ρωτησω εγω με την σειρα μου;θελεις να παρατησουμε την μαχη; θελεις να μιζεριαζω; οχι αδερφε μου, ειμαι ΑΡΕΙΑΝΟΣ και δεν μου ταιριαζουν τα μοιρολογια,δεν μου ταιριαζει ολο αυτο που τραβαω,και θα δωσω την μαχη μου, μεχρι τελους να κρατησω τον Θεο μου ζωντανο,και θα τον κρατησω,γιατι στα 100 του χρονια, του πρεπουν τιμες και οχι κηδειες,συσπειρωθειτε ολοι, εις το ονομα του Θεου του πολεμου,ο ΑΡΗΣ μας δεν θα πεσει, αρκει ολοι να αγωνιστουμε ενωμενοι για αυτο,παμε να παρουμε αυτα που θελουμε, παμε για το διπλο στο Αγρινιο.

 ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ