Και όμως δεν μπορούν
Ισοφαρίσαμε την σειρά με την ομάδα των άπλυτων πέρα από κάθε λογική.
Όλα είναι εναντίον μας, αλλά εκεί που δεν το περιμένεις πετάγεται ένας παίκτης μας - διαφορετικός κάθε φορά - και μας βάζει μπροστά.
Σταματά ο Σάσα, αρχίζει ο Πάσαλιτς.
Βρίσκουν οι διαιτητές φάουλ στον Πάσαλιτς να και ο Μούρτος.
Βαριέται να παίζει μόνο άμυνα ο Τόμσον αρχίζει και αυτός.
Ακολουθεί ο Ριντ μετά και πάει λέγοντας.
Και τι να πει κανείς για τον Χαρίση και τον Σιμτσακ.
Βρε λες να έχουμε υπερομάδα και να μην το ξέρουμε….
Όχι αδέλφια.
Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Αλλά εκτός από την απόλυτη καρδιά του αυτοκράτορα στον πάγκο έχουμε ένα μεγάλο προπονητή.
Όπως μας αξίζει.
Και τα 2 παιχνίδια τα πήγε εκεί που έπρεπε.
Άσχετα αν έχασε το πρώτο.
Το φάρδος των γύφτων και η παράξενη διαιτησία δεν τον άφησαν να καθαρίσει την σειρά από την αρχή.
Αλλά το έχει ο προπονητής μας.
Κατάφερε να μας κάνει τον ορισμό της ομάδας που ναι μεν έχει έναν μεγάλο παίχτη αλλά ακόμα και όταν αυτός δεν τραβάει, έχει άλλους 10 που μέσα από την ομαδική δουλειά κάνουν ζημιά.
Έτσι την πάτησε το χανούμι, έτσι ο γαύρος έτσι και τώρα ο συφερτός του κρατικού της Πυλαίας.
Αλλά ας πάμε λίγο στους γείτονες.
Όλα υπέρ τους είναι.
Τα πάντα.
Και όμως δεν μπορούν.
Θέλουν αλλά δεν μπορούν.
Πιάνονται από παντού.
Και όμως δεν μπορούν.
Διαμαρτύρονται όλη την ώρα, ατιμώρητοι φυσικά, αλλά δεν μπορούν.
Και όσο δεν μπορούν απλά αποδεικνύουν ότι οι ομάδες δεν γίνονται με τα λεφτά και τις διασυνδέσεις.
Αλλά με δουλειά και καρδιά.
Και από αυτό εμείς έχουμε περίσσεμα.
Ότι και να γίνει από εδώ και πέρα στην σειρά, στα μάτια μου οι παίχτες και ο προπονητής μας είναι νικητές.
Άλλη μία υπέρβαση είναι το ζητούμενο.
Πολύ θα χαρούμε να διαλύσουν τον γύφτο ακόμα μία φορά.
Αλλά πλέον δεν έχουν τα παιδιά να αποδείξουν τίποτα.
Ο Θεός στο στήθος τους οδηγεί σε λαμπρά μονοπάτια δύσκολα και ένδοξα.
Κόντρα σε όλους και σε όλα, βγαίνουν νικητές.
Είμαι περήφανος αδέλφια.
Όχι για την νίκη ούτε και για αυτές που θα έρθουν.
Είμαι περήφανος γιατί μέσα στην καρδιά αυτής της ομάδας είναι ο Θεός και δίνει πίστη και όραμα σε όλους μας για το μέλλον.
Το Σαββάτο ο καταυλισμός των γύφτων μας περιμένει.
Ο πελάτης μας θα είναι στο σπίτι που του χάρισαν, ώστε να πάρει την νίκη για να ξεπλύνει την ντροπή.
Εμείς θα πάμε έχοντας στο στήθος τον Θεό, να δείξουμε άλλη μια φορά στα κοτόπουλα τι εστί αυτοκράτορας.
Καλή μας τύχη αδέλφια
ΥΓ Προς την διοίκηση της ομάδας :
Στο 4ο παιχνίδι που επίσης θα είναι χωρίς κόσμο προτείνουμε να στηθεί γιγαντοοθόνη έξω από το παλέ.
Έτσι πρέπει όχι για να χαρεί ο κόσμος μόνο, αλλά γιατί αυτή η ομάδα αξίζει τουλάχιστον να νιώθει τον κόσμο κοντά της.
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΕΙΑΝΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου