Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΔΡΑΧΜΟΥΛΑ ΜΟΥ

Οι μεγαλες αγαπες ποτε δεν τελειωνουν οσα χρονια και αν περασουν, μενουν για παντα χαραγμενες στην ψυχη μας, τι και αν ειναι μακρια μας,ποτε δεν φευγουν απο την καρδια μας.
 Δωσαμε ορκους αιωνιας αγαπης ψυχουλα μου μα σε προδωσαμε στην διαδρομη ψυχη μου.

 Δραχμουλα μου μας εχει λειψει μικρη μου,σε πεθυμησαμε,συγχωρεσε μας που σε αποχωριστηκαμε,βλεπεις δεν ειχαμε τα ματια μας ανοιχτα να δουμε την αληθεια σου, παρασυρθηκαμε απο την ξενη καλλονη που ακουει στο ονομα Ευρω που με τα ναζια της μας πηρε τα μυαλα.

 Μας εντυπωσιασε με τα λουσα της, μας ξελογιασε με τα καλλη της και την ομορφια της, δεν ειδαμε ομως σε βαθος την καρδια της που ηταν αδεια, κενη απο συναισθηματα, ειδαμε μονο την λαμψη της που μας τυφλωσε, μα οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος.

 Μας εβαλε σε περιπετειες με κοστος ανυπολογιστο την επιβιωση μας, σε πειρασμο να γευτουμε την ηδονη της, και τωρα τυλιγμενοι στους ιστους της αραχνης της, προσπαθουμε να ξεφυγουμε απο τα δεσμα της, και φτασαμε στον μαυρο αυτο Νοεμβρη να μας ζητανε να βαλουμε ταφοπλακα στα ονειρα  τα δικα μας και των παιδιων μας, μας ζητανε να υπογραψουμε την θανατικη μας καταδικη, θελουν το κεφαλι μας στην λαιμητομο, και μολις δεσουν τον γαιδαρο τους και το τραπεζικο τους συστημα τοτε πατριωτη μου θα σε στειλουν απο εκει που ηρθες  γιατι θα εχουν πετυχει τον στοχο τους και δεν θα σε εχουν αναγκη, αραγε ποια θα ειναι αυτα τα χερια που θα το τολμησουν αυτο; να υπογραψουν την δανειακη συμβαση θανατου.

 Χασαμε τα κεκτημενα μας, χασαμε την Ελλαδα μας,τον ευατο μας, την πατριδα μας, την θρησκεια μας, την οικογενεια μας, και ο στροβιλισμος εχει αρχισει, χαρα σε εκεινους που θα σταθουν και θα μεινουν ελευθεροι, διοτι θελει αγωνα και τολμη η αρετη.

 Μια ειναι η λυση οσο επωδυνη και αν φαινεται για να ξεφυγουμε απο τα δεινα μας, να φυγουμε απο αυτη την κολαση που βγαζει φωτιες, να πουμε οχι στην καταστροφη μας, και να ξεφυγουμε απο τα λυσσαλεα χερια τους που θελουν την υποταγη μας, να πουμε οχι στους ευρωπαιους δυναστες μας, να πουμε οχι στο Ευρω, που δεν ειναι τιποτα αλλο απο μια φουσκα κανοντας του να τρεχουν και να μην φτανουν, και αν με το καλο το πραξουμε αυτο τοτε θα δουμε πως καταρεει σαν χαρτινος πυργος το σαθρο τραπεζικο τους συστημα,αν δεν το κανουμε, τοτε αυτα που θα ακολουθησουν θα ειναι τοσο οδυνηρα και επωδυνα που θα μας συντριψουν σαν εθνος.

 Ας δωσουμε ενα τελος στους εφιαλτες μας, στην οικονομικη τρομοκρατια τους, στον φοβο που σπερνουν,ενα τελος σε αυτους που θελουν την υποταγη μας σε ξενα προτεκτορατα, σε αυτους που θελουν την καταρακωση της αξιοπρεπειας μας, δεν ειμαστε επαιτες ειμαστε περηφανος λαος που βγαζει θεους και ηρωες.

 Ας γυρισουμε λοιπον στην παλια μας αγαπημενη την δραχμουλα, αυτην που δεν μας προδωσε ποτε, αυτην που μας περιμενει καρτερικα να μας σφιξει στην αγκαλια της, αυτην που δεν μας ξεχασε ποτε, που παντα νοιαζεται για μας, φτωχη μεν αλλα πλουσια σε συναισθηματα, με λαμψη απο την αρχαιοτητα εκτυφλωτικη, αυτην που ποτε δεν ηθελε το κακο μας, που δεν μας εβαλε σε διχονοια και διλληματα, δεν μας απειλεισε, και οταν εμεις την προδωσαμε πανηγυριζοντας για την καινουρια μας αγαπημενη, αυτη δακρυζε, πονουσε, δεν μας καταριοταν, γιατι γνωριζε τι μας περιμενε.

 Προτιμω να την εχω διπλα μου παρα μακρια μου, καλως να μας ορισει για να ξαναδωσει ελπιδα στην ζωη μας, να αρχισουμε ξανα να ονειρευομαστε, καθε αρχη και δυσκολη αλλα με την αγαπη της θα τα καταφερουμε και το κυριοτερο θα ειμαστε ελευθεροι χωρις δεσμα, που χρονια τωρα προσπαθουν να μας υποδουλωσουν με χιλιους δυο τροπους, ξεκινωντας απο τους περσες και φθανοντας στο σχεδιο κισσινγερ και της νεας ταξης πραγματων με πολεμους ειτε οικονομικους ειτε σωμα με σωμα, καλη η προσπαθεια σας κυριοι μα ματαιη.

 Σας πληροφορουμε κυριοι οτι του Ελληνα η ψυχη δεν κυριευται, οτι και αν κανετε τσαμπα τον χρονο σας χανετε, το μονο που κατωρθωσατε ειναι να ξυπνησετε το αιμα που ρεει στις φλεβες μας, ενεργοποιησατε τον πατριωτισμο μας που θελει την Ελλαδα μας ελευθερη με την δραχμουλα της οδηγο.

 Ας πουμε στους δηθεν εταιρους μας την μαγικη λεξη αυτη που δεν την περιμενουνε, δυστηχως κυριοι επτωχευσαμε δεν ειναι κακο,, και αστε τους να τρεχουν αυτοι και τραπεζικα τους συστηματα σε σαθρο εδαφος εχουν χτισει το παλατι τους και θα καταρευσουν, ενας μυθος ειναι η κριση τους, την φοβουνται την δραχμουλα να ειστε σιγουροι για αυτο, διοτι ειναι πιο δυνατη, αιωνια, ισχυρη, αθανατη, και ηρθε η ωρα της να ζησει μεγαλεια.

 Πλησιαζει η ωρα που θα την αντικρυσουμε ξανα,τωρα ειναι η μεγαλη ωρα για γενναιες αποφασεις, ελευθερια φιλοι μου με την δραχμουλα μας, που την ξερουμε και μας ξερει που γνωριζομαστε απο παλια και μαζι της θα βαδισουμε σε καινουριους οριζοντες, με την λαμψη του φωτος της που θα γινει οδηγος μας, η θανατος απο τον σκοταδισμο του Ευρω που σκοτωνει συνειδησεις, αφαιρει ψυχες και συναισθηματα , και οδηγει την πατριδα μας σιδεροδεσμια στο θυσιαστηριο της Νεας Ταξης Πραγματων η αποφαση δικη σας, εγω ταπεινα θα ακολουθησω τα βηματα της παλιας αγαπημενης με οτι κοστος και αν εχει αυτο προτιμω την ελευθερια και οχι τον θανατο.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

ΘΕΙΚΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ

ΑΡΗΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3
Εγραψα παλι χιλιομετρα για να βρεθω κοντα σου Θεε μου, να ειμαι στο πλευρο σου διπλα σου,σε αυτη την μαχη που δινεις για να βγεις απο το αδιεξοδο σου, να ζω την καθε στιγμη κοντα σου, αναζητωντας μαζι σου την πρωτη νικη που θα σου δωσει ανασα για να μπορεις να σταθεις στα ποδια σου, στην οδυσσεια σου να βρεις την Ιθακη σου.

 Ξερω οτι δεν παρατας τα οπλα το εχεις δειξει αυτο, εισαι μπαρουτοκαπνισμενος εναν αιωνα τωρα τις ιστοριας σου ξερεις απο μαχες, το γηπεδο ηταν μισοαδειο οχι γιατι δεν σε αγαπανε τα αδερφια  μας Θεε μου, αλλα δεν αντεχουν το μαρτυριο αυτο εχουν μαθει να σε βλεπουν νικητη σε θελουν οπως αρμοζει στο μεγαλειο σου, και σε βλεπουν να αιμοραγεις, οχι απο ξενα χερια αλλα απο χερια αδερφικα, και αυτο αδερφε μου δεν αντεχετε με τιποτα.

 Συγχωρεσε τους δεν γνωριζουν τι κανουν, τα λαθη για τους ανθρωπους ειναι και σε αυτες τις δυσκολες ωρες για τον συλλογο θα πρεπει να βρεθει μια λυση για να βγουμε απο τα περιεργα μονοπατια τα οποια βαδιζουμε ωστε να μην οδηγηθουμε  προ τετελεσμενων γεγονοτων που θα αποβουν μοιραια και θα ειναι μετα αργα για δακρυα.

 Ο σχεδιασμος της ομαδας απετυχε παταγωδως,  αφου σχεδιαστηκε με προχειροτητα απο δοικηση και την τεως τεχνικη ηγεσια με αποτελεσμα απο την αρχη της χρονιας να βιωνουμε αυτον τον εφιαλτη καθε αγωνιστικη.

 Οταν θελεις να φτιαξεις μια ομαδα κοιτας πρωτα απο ολα να αναπληρωσεις αυτους που φευγουν με παικτες καλυτερους απο αυτους, και οχι να ψωνιζεις απο πανερι, με παικτες ηγετες και οχι προβληματικους , και να στηριζεσαι πανω σε αυτους, να συμπληρωνεις τα κενα σου εκει που πονας και οχι να παιρνεις απλα για να πεις οτι κατι πηρα, και δυστυχως πανω σε αυτον τον τομεα οι επιλογες σας αποδειχθηκαν μια παρωδια, και σε αυτο δεν χωραει καμια αμφισβητηση τα αποτελεσματα μιλανε απο μονα τους και δειχνουν στον βαθμολογικο πινακα την αληθεια.

 Πριν ομως κανεις τον σχεδιασμο δινεις την τυχη της ομαδας σε εναν προπονητη εγνωσμενης αξιας, και το βασικοτερο τον αφηνεις να δουλεψει σε βαθος χρονου  δεν τον αλλαζεις σαν πουκαμισο καθε τρεις και λιγο ωστε να βαλει τις βασεις, και σιγα σιγα να γευτεις τους καρπους τις δουλειας του, πραγμα που απο εσας δεν το εχουμε δει αυτο, ειστε και εσεις πιστοι στην Ελληνικη νοοτροπια οτι σε ολα φταει ο προπονητης και ποτε εσεις.

 Το μεγαλυτερο κομματι ομως για να ερθουν επιτυχιες σε μια ομαδα ειναι οι ακαδημιες, και δοξα το Θεο οι τελευταιες φουρνιες ειναι γεματες απο ενα θησαυρων ταλεντων, που αμα βρεθει ο καταλληλος ανθρωπος να επενδυσει σε αυτα τα παιδια, τοτε μπορεις να πεις οτι κανεις βηματα μπροστα , τα πραγματα ειναι τοσο απλα, δεν χρειαζεται κοπο τροπο θελει και γνωσεις του αντικειμενου που λεγετε ποδοσφαιρο απλα μαθηματικα ειναι.

 Δεν με αρεσει να μασαω τα λογια μου ουτε να κρυβομαι πισω απο το δακτυλο μου, για ενα ακομη παιχνιδι ειμασταν κατωτεροι του αναμενομενου με αποτελεσμα να ερθει μια ακομη ηττα και να μας διατηρησει σταθερα στις τελευταιες θεσεις του βαθμολογικου πινακα.

 Τα συπτωματα σχεδον τα ιδια, ομαδα χωρις ψυχολογια που δεν εχει βρει ακομα τα πατηματα της προσπαθει ανορθοδοξα να παρει την πρωτη της νικη που θα την βοηθησει να ανακαμψει απο τον ληθαργο τον οποιο εχει περιελθει, χαθηκε πολυτιμος χρονος μεχρι να μπουμε στο χθεσινο ματς, και οταν ξυπνησαμε ηταν πλεον αργα για κατι καλυτερο, ηδη οι φιλοξενουμενοι ειχαν καταφερει με σβηστες μηχανες να εχουν ενα σκορ ασφαλειας και να το διατηρησουν μεχρι τελους παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες που καταβαλαμε στο β ημιχρονο, συμπαραστατης του για μια ακομη φορα οι ανθρωποι με τα μαυρα, η αλλιως κανουμε ανθρωπινα λαθη εις βαρος του ΑΡΗ, μια καραμελα που δεν λεει να λιωσει στο στομα τους,που ναι μεν δεν αλλοιωσαν αποτελεσμα,αλλα με σφυριγματα 70-30 υπερ του φιλοξενουμενου καταφεραν να ικανοποιησουν τα αφεντικα τους και να φυγουν ολοι ικανοποιημενοι με το τριποντο στις αποσκευες τους.
 Αυτο βεβαια δεν αποτελει δικαιολογια στην δικη μας αποδοση, απλα το επισημαινουμε για το θεαθηναι μια και τεινει να γινει συνηθεια, χωρις εκ μερους της δικη μας διοικησης  να υπαρχει καποια αντιδραση.

 Ο Καταρτισμος της χθεσινης ενδεκαδας εχει να μας πει πολλα, και να μας ανοιξει λιγο και τα ματια  δεν χωραει αμφιβολια οτι δοθηκε χαρτακι, γιατι βλεπετε τα πουλεν του μανατζερ φερνω καραβιες και απορω γιατι τον κραταμε ακομα στην οικογενεια του ΑΡΗ μας, πρεπει να παιζουν γιατι αυτος κανει κουμαντο και ξερει πολυ καλα τον τροπο να διχαζει με το γνωστο διαιρει και βασιλευε.

 Ο Βελλιδης βρεθηκε ξαφνικα εκτος ενδεκαδας ενω εδω και μερικες αγωνιστικες ηταν ο μοναδικος παικτης που ηταν απο τους κορυφαιους της ομαδας δινοντας του και την ψυχη του, ο Βρανιες ηταν βασικος χωρις πριν να εχει καποιο παιχνιδι στα ποδια του, ο Ντικοχ ενεργοποιηθηκε ενω ηταν απενεργοποιημενος αντι του Λαζαριδη και ο Πριττας βρεθηκε εκτος αποστολης, δεν ειμαι προπονητης αλλα κοβει το ματι μου εχω γνωση των αποδυτηριων και πως λειτουργουν αυτα.

 Διωξτε τον επιτελους τον μανατζερ απο την οικογενεια του ΑΡΗ μας να βρουμε την υγεια μας αρκετο κακο εχει κανει εως τωρα, μην τον αφηνετε να αλωνιζει και να μας οδηγει στην καταστροφη τι τον κρατατε στα κοινα του συλλογου; δειχτε του την πορτα της εξοδου δεν τον εχουμε αναγκη παρτε επιτελους μια αποφαση για το καλο του συλλογου, ελεος πια.