ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ

Η φάση των ημιτελικών των play off ολοκληρώθηκε με την ήττα της αγάπης μας χθες , παρά την προσπάθεια που κατέβαλε.

 Έτσι κι αλλιώς αυτή η ομάδα έχει κάνει πολλές υπερβάσεις φέτος και γι αυτό ελπίζαμε σε μία ακόμα. 

Την επόμενη φορά όμως…

Και τώρα τα λέμε με τα πουλάκια μας.

 Τους καλύτερους πελάτες από την εποχή του ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ έως φέτος που και στα δύο παιχνίδια τρέχανε και δεν φτάνανε.

 Ο άπλυτος συμπολίτης έχει τα πάντα υπέρ του.

Πρώτον το πλεονέκτημα έδρας.

 Δεύτερον το γεγονός ότι στο Παλέ θα παίζουμε χωρίς κόσμο.

 Τρίτον έχει πληρέστερο ρόστερ.

 Τέταρτον έχει δημιουργήσει (όπως πάντα) τις κατάλληλες σχέσεις ώστε να έχει όποια βοήθεια χρειαστεί από την διαιτησία.

 Κατά συνέπεια θα πρέπει εύκολα να κάνει το 3-0 εις βάρος μας και να πάρει την 3^η θέση. 

Οτιδήποτε άλλο προφανώς και θα είναι αποτυχία. 

Εμείς βέβαια όλα αυτά τα γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας.

 Διότι έχουμε κάτι που οι άπλυτοι του κρατικού της Πυλαίας δεν είχαν, δεν έχουν και δεν θα έχουν. 

Έχουμε την απίστευτη καρδιά του Αυτοκράτορα.

 Και λαβωμένοι και τιμωρημένοι και με πλήθος άλλων μειονεκτημάτων αποτελούμε φόβητρο και γι αυτό άλλωστε φρόντισαν ώστε όλα να είναι με το μέρος τους.

Εγώ αδέλφια πιστεύω ότι παρά τα όσα γίνονται εναντίον της, η ομάδα μας μπορεί να κερδίσει την σειρά από τον γύφτο. 

Δεν είναι μόνο ευχή αυτό, αλλά πηγάζει και από την λογική με βάση άλλα πλεονεκτήματα άγνωστα στους θαμώνες του κρατικού της Πυλαίας. 

Πρώτον το μεγάλο αστέρι του Σάσα.

 Δεν υπάρχει παίχτης των άπλυτων να τον σταματήσει.

 Δεύτερον ο προπονητής που είναι πολύ ανώτερος στην τακτική, από αυτόν των άπλυτων. 

Τρίτον, τα πολλά πιεστικά παιχνίδια που δώσαμε τελευταία, έναντι του καφενείου που παρουσιάζει ο γύφτος.

 Τέλος το άγχος που είναι στην πλευρά του αντιπάλου και όχι την δική μας.  

Οπότε όπως παλιά ξεκινά την Κυριακή μία σειρά αγώνων ανάμεσα στον Αυτοκράτορα του Μπάσκετ και την ομάδα του κρατικού της Πυλαίας.

 Όπως πάντα έτσι και τώρα στο τέλος εμείς θα χαμογελάσουμε καθώς  ότι μέσα και να χρησιμοποιήσεις το DNA σου δεν αλλάζει.

 Και το δικό μας DNA θα κρίνει την σειρά. 

Καλή μας τύχη αδέλφια.

 Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΕΙΑΝΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΠΑΛΕ

 

Φάντασμα στο παλέ

Μετά την νίκη με το χανούμι είχαμε πει ότι μέσα στο Παλέ κανείς δεν είναι ασφαλής.

 

 Ο γαύρος έχασε εύκολα ! Όχι στον πόντο.

 Όχι στο τέλος. Έχασε άνετα !

 

 Δεν προηγήθηκε ποτέ!

 

 Η διαφορά έφθασε μέχρι και τους 16 πόντους !

 

 Τι κι αν μας είχαν νικήσει εύκολα στα 2 τελευταία παιχνίδια;

 

 Τι κι αν ο προπονητής μας κατέφυγε σε λύσεις ανάγκης με τόσες απουσίες.

 

 Όλα ήταν διαφορετικά. 

 

Διότι μέσα στο Παλέ αυτή η ομάδα μπορεί να κερδίσει κάθε αντίπαλο. 

 

Είναι το φάντασμα του Παλέ.

 

 Η φανέλα με το 6 κρεμασμένη στο ψηλότερο σημείο - όπως της αξίζει - εξουσιάζει τον χώρο.

 

Ο γαύρος που ήρθε στην πόλη του Θεού χωρίς Σπανούλη τον φέρνει εσπευσμένα ενόψει του νέου αγώνα την Πέμπτη, καθώς φοβούνται μπλέξιμο. 

 

Διότι αν γίνει το 2-2, τότε το πράγμα αλλάζει.

 

 Το άγχος μεταφέρεται στον γαύρο.

 

 Εμείς άνετοι… Ο κόσμος την Πέμπτη δεν θα είναι και πάλι εκεί.

 

 Η φανέλα με το 6 θα είναι όμως.

 

 Φανταστείτε αδέλφια τι θα γινόταν αν η αγάπη μας ενισχυόταν και έπαιζε με κόσμο.

 

 Θα μπορούσε να περάσει ακόμα και στον τελικό. 

 

Αλλά φρόντισαν να μας κόψουν τα φτερά.

 

 Η μάλλον έτσι νομίζουν. 

 

Διότι αυτό που φέτος έγινε και που θα γίνει, είναι μόνο η αρχή.

 

 Ότι και αν κάνουν το φάντασμα στο Παλέ δεν φεύγει.

 

 Καταδιώκει όποιον έχει την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο μας. 

 

Η ομάδα του κρατικού της Πυλαίας με τον πακτωλό των αμφιβόλου προελεύσεων αλλά υπαρκτών κεφαλαίων, δεν κατάφερε τίποτα.

 

 Με περίπατο και 3-0 στον τελικό η βαζέλα.

 

 Το κρατικό της Πυλαίας άδειο.

 

 Όχι από τιμωρία. 

 

Αυτό είναι άγνωστο στους άπλυτους.

 

 Από έλλειψη ενδιαφέροντος.

 

  Βλέπετε όσα χρήματα και αν βάλεις, ότι και αν κάνεις στο παρασκήνιο, όσα γήπεδα και να σου χαρίσουν, αυτοκράτορας δεν μπορείς να γίνεις.

 

 Στην σκιά μας μια ζωή διότι η κληρονομιά που μας άφησε η ομάδα των δεκαετιών 80 – 90 είναι τεράστια.

 

Υπομονή αδέλφια. 

 

Σε λίγο θα ανατείλει και πάλι η ώρα της αυτοκρατορίας.

 

 Εμείς να κάνουμε αυτό που πρέπει και άσε τις διαιτησίες και την «δικαιοσύνη» να προσπαθούν. 

 

Και αυτούς θα κερδίσεις γιατί είσαι ΑΡΗΣ.

 

Μέχρι τότε όλοι μας αδέλφια στο μετερίζι που επιβάλει η κίτρινη ουσία που κυλά στο αίμα μας. 

 

 

Τρέμετε αλλόθρησκοι…. 

 

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΕΙΑΝΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

 

Αβεβαιοτητα,ειναι ο σημερινος τιτλος των σκεψεων μας,δεν πιστευω να σας εκπλησει; δεν σας λεω δα,και κατι το καινουριο,που δεν ξερατε,η δεν το γνωριζατε βρε αδερφε,κατι το διαφορετικο ας ουμε,που θα σας φανει περιεργο,απλα σας υπενθυμιζω την ωμη πραγματικοτητα,στα οσα βιωνει ο αγαπημενος μας συλλογος τα τελευταια χρονια.

  Ενα απλο ερωτημα,προς ολους μας,και ιδιαιτερα προς τους υπευθυνους,του ποδοσφαιρικου τμηματος,κατα κυριο λογο,των θεσμων και συνιστωσεων μας εν συνεχια,που εχει να κανει με την αυτοκριτκη μας συναμα,ειναι που βρισκομαστε; η απαντηση ειναι εξισου απλη,βρισκομαστε κατα την ταπεινη παντα αποψη,στο σημειο μηδεν,αντε να εχουμε κανει,ενα βημα το πολυ εμπρος,για να μην τα ισοπεδωνουμε,και τα αφοριζουμε ολα,και αυτο με το στανιο,που λενε στα μερη μου.

 Στοχος μας,με το ξεκινημα της νεας χρονιας,και με τις οποιες αποφασεις,παρθηκαν στα κουτουρου,την τελευταια στιγμη,χωρις πλανο και οραμα,λογω ελειψης,ενος ισχυρου οικονομικου παραγοντα,με μοναδικη συνοδεια μας,το ευχολογιο της παροιμιας,οπου φτωχος και η μοιρα του,ηταν η ανοδος,που μαλιστα την θεωρουσαμε,με το φτωχο μας το μυαλο,αυτονοητη και δεδομενη,στο τελος λοιπον της περιπετειας αυτης,εκει που ξυριζουν τον γαμπρο,στην σουμα των πραγματων,με λιγα λογια του στοχου αυτου,εχουμε το εξης αποτελεσμα,δεν επιτευχθηκε,αποτυχαμε να πραξουμε τα δεοντα,αμεσως αναρωτιεσαι το γιατι; η απαντηση,και σε αυτο το ερωτημα ειναι απλη,διολου πολυπλοκη,η ακαταλαβιστικη,επειδη οι εσωτερικες μας διαμαχες για προσωπα,που δεν ειναι ικανα, να παρουν στους ωμους τους,αυτο το υπερωκεανειο που λεγετε ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, εμποδισαν τον να ειμαστε μια γροθια,ενοτητα δεν υπηρξε,και τωρα ειμαστε επι ξυλου κρεμαμενοι.

Το να καθησω και να ριχνω ευθυνες,απο εδω και απο εκει,δεν οδηγει πουθενα,και θα ειναι σαν να παιζω το παιχνιδι τους,αυτο που με ενδιαφερει ειναι,να μπορεσει η καψουρα μας,να βρει τον δρομο της,και πως θα γινει αυτο; θα γινει μονο με την ενοτητα,οταν ολοι μαζι ειμαστε ενωμενοι,σαν μια γροθια,κανεις εχθρος εσωτερικος η εξωτερικος,δεν μπορει να μας αντιμετωπισει,οταν ομως το καθε δακτυλο ειναι χωριστα,και κανει το δικο του,τοτε δυστυχως αδερφια μου κινδυνευουμε με αφανισμο,οσο πιο γρηγορα το καταλαβουμε τοσο πιο γρηγορα θα λυτρωθουμε.

 Υπαρχει μια μικρη ελπιδα να ανεβουμε,μεσω των μπαραζ,εφοσων καποιες παε,δηλωσουν οτι θα πανε στην γ'εθνικη,ας την διεκδικησουμε ενωμενοι,ας εχουμε τα ματια μας ανοιχτα,σε καθε πολεμιο του θεου μας,την ανοδο που χασαμε εξαιτιας του εσωτερικου μας εμφυλιου διχασμου,ας την κερδισουμε τωρα,με οπλο μας αυτο που φοβιζει τους παντες την ΕΝΟΤΗΤΑ,αυτη και μονο αυτη ειναι η δυναμη μας για να βγουμε απο τα αδιεξοδα μας.

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ειναι η κατασταση του σημερα,για να κοιταξουμε το αυριο,οπλο μας θα πρεπει να ειναι η ΕΝΟΤΗΤΑ,ο Θεος μας κινδυνευει απο τα παθη μας,και την υπερβολικη αγαπη μας για αυτον,μην τον καταστρεφουμε αλλο,ας πλημμυρισουμε με αιμα τα αιμοφορα αγγεια του,ας του δωσουμε οξυγονο στα πνευμονια του,ας ξυπνησουμε επιτελους απο τον ληθαργο μας,παμε ενωμενοι να κανουμε τα θελω μας πραγματικοτητα,νιωστε τον,αρκετα υπεφερε,οχι αλλα δακρυα και πικρες,παμε για αλλα,για τα καλυτερα,ολοι μαζι για να υπαρχει ΑΡΗΣ,ποτε δεν ειναι αργα,ας ελπιζω οτι αυτα τα μικρα ασημαντα λογια μου,να μιλησαν στην καρδια σας,αν τα καταφεραν,τοτε παμε να πολεμησουμε για οτι μας ανηκει.