Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΕΛΑΣΤΕ

 
ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΣΤΕΛΙΟ,  δεν ειχα την τυχη αλλα συναμα και την τιμη, να σε γνωρισω απο κοντα,καθε φορα που ανεβαινα στην πολη του θεου, τα εφερνε ετσι μοιρα να μην βρισκομαστε, θελημα θεου θα πεις, ειχα ομως την τιμη, να τα λεμε τηλεφωνικος πολλες φορες,και να ανταλασουμε αποψεις για την κοινη μας καψουρα που λεγετε ΑΡΗΣ, παντα με καθοδηγουσες με σοφια, διαβαζες τα αρθρα μου εδω στο μπλογκ και με συμβουλευες, σου αρεσε ο τροπος με τον οποιο γραφω, κειμενα καρδιας τα ονομαζες,πριν δεκαπεντε μερες σου ειπα μια ιδεα που ειχαμε με αλλα αδερφια για το πως θα μπορεσουμε να κανουμε γνωστο τον ΑΡΗ μας στα περατα της γης, το πως θα ακουγετε το ονομα του παντου, και θελησες αδερφε μου, εσυ να εισαι ο εκφραστης αυτης της ιδεας απο την πολη του θεου, δυστυχως ο χαρος μας επαιξε ασχημο παιχνιδι,αλλα σου υποσχομαι οτι στην μνημη σου θα προσπαθησω να το υλοποιησω,στο παιχνιδι με την καλλονη με περιμενες να βρεθουμε στο σπιτι σου, να τα πουμε απο κοντα,ελα δυο μερες πριν μου ελεγες θα σε φιλοξενησω εχουμε πολλα να πουμε, η μοιρα και παλι δεν μας εκανε το χατηρι,παντα δικαιος και Αρειανος καρδιας,εδωσες και την ψυχη σου για τον θεο του πολεμου, πληγωθηκες εν ζωη απο πολλους, αλλα κακια δεν κρατησες σε κανεναν,ολοι αδερφια ειναι ελεγες και ας εχουμε διαφορετικες αποψεις,παντα απλος και μαχητης της ιδεας που λεγετε ΑΡΗΣ, ετσι απλα καλημερα σας μας ελεγες καθημερινως, και ετσι απλα μας εφτιαχνες την μερα μας,στην ριζουπολη φωναξε και για μενα μου ειπες στην τελευταια μας συνομιλια, το εκανα στελαρα, λατρευες τους φιλους του ΑΡΗ στην αθηνα, ειχες ερθει και στον συνδεσμο οταν λεγοταν ΣΑΦΑΘ, και γεματος περηφανια καμαρωνες για τον θεο του πολεμου και τους θαυμαστες του, πριν δυο μηνες μου ζητησες να παω στην Ελευθεροτυπια να σου βρω απο τα αρχεια της, την περιπετια που ειχες με το ματι σου, σε ενα παιχνιδι με την Λαρισα την δεκαετια του 80, η επιθυμια σου εγινε για μενα διαταγη, και στην εστειλα, μολις την ελαβες εκανες σαν μικρο παιδι,ηταν κατι που ελειπε απο το αρχειο σου και ετσι απλα σου εκανα ενα δωρο υπερπολυτιμο οπως ελεγες,ηταν το ελαχιστο που μπορουσα να κανω για σενα, οτι και να πω για την ψυχαρα τον γελαστο θα ειναι λιγο, ο θεος να αναπαυσει την ψυχουλα σου, καλο παραδεισο να εχεις αδερφε μου, και καποια στιγμη θα τα πουμε απο κοντα, σε καποια γωνια του παραδεισου με ολα τα υπολοιπα αδερφια μαζι, ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΕΛΑΡΑ.





 

ΗΤΤΑ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

 
ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΘ- ΑΡΗΣ 2-1

 Καθε αρχη και δυσκολη,σε ενα παιχνιδι μετριο εως κακο, ηττηθηκαμε με κατεβασμενα τα χερια ελαφρα την καρδια που λενε,ειχα την τιμη μαζι με αλλα αδερφια, να παρεβρεθουμε μεμονομενα λογω τις απαγορευσης των μετακινησεων στην Ριζουπολη, και αυτο που εισπραξαμε οσο αναφορα το παιχνιδι, ηταν μια πικρια για το αποτελεσμα, αλλα και για την τραγικη εμφανιση, που παρολο αυτα, θα μπορουσαμε να φυγουμε εστω και με τον βαθμο τις ισοπαλιας, εαν ειχαμε ξυπνησει λιγο νωριτερα.

 Η ομαδα στο πρωτο ημιχρονο ηταν τραγικη, και βρεθηκε στο 13ο λεπτο να χανει με 1-0 απο εναν αντιπαλο που το μονο που ειχε να επιδειξει ηταν το παθος του για την νικη, και τιποτα αλλο αξιολογο, εμεις απο την πλευρα μας αντιπαραθεσαμε μια ομαδα, ασυνδετη σε ολες τις γραμμες, με λαθος επιλογες απο την τεχνικη ηγεσια, που στοιχησαν στην ομαδα, δεν ειναι λογικο να λεγεσε ΑΡΗΣ και να περιμενεις τον Απολλωνα στο μισο γηπεδο, αχιλλειος πτερνα η δεξια πλευρα, που εμπαζε απο παντου, και τα στημενα που καθε φαση δημιουργουσε κινδυνους.

 Σε κανενα σημειο του πρωτου ημιχρονου, δεν καταφεραμε να απειλησουμε την εστια του αντιπαλου εκτος απο την φαση 37ο λεπτου οταν σε σουτ του Τατου  στην περιοχη,  η μπαλα βρισκει τον απλωμενο χερι του Χατζηζηση, ο Κομινης αντι να υποδειξει την εσχατη των ποινων, εδειξε παιζετε και στερησε απο την ομαδα, στο να παει στα αποδυτηρια ισοφαριζοντας το παιχνιδι, που ισως αλλαζε την ροη του παιχνιδιου, με τα αν ομως, και τα συνεχιζομενα εδω και καποια χρονια, βαφτισμενα ανθρωπινα λαθη, δεν κερδιζεις κατι, καποια στιγμη καποιος, πρεπει να βαλει ενα τελος στους ανθρωπους με τα μαυρα, που εξακολουθουν να μην μας σεβονται,δεν αποτελει δικαιολογια ο μη καταλογισμος του πεναλτυ,αλλα ειναι ενα σημειο αναφορας στην εξελιξη του αγωνα.

 Στο δευτερο ημιχρονο η τεχνικη ηγεσια αφυπνιστηκε απο τον ληθαργο της, καπως καθυστερημενα βεβαια αλλα πλεον ηταν αργα για κατι καλυτερο, μιας και στο 62ο λεπτο δωρο της αμυνας μας, δινει το προβαδισμα στην ελαφρα ταξιαρχια με δυο γκολ,και το γκολ του Αγγελουδη στο 67ο λεπτο, απλα διαμορφωσε το τελικο αποτελεσμα, η υπεροχη μας στο δευτερο μισο του αγωνα, ηταν ανουσια και ανευρη ετσι χαθηκαν τρεις υπερπολυτιμοι βαθμοι στον μαραθωνιο της νεας χρονιας.

 Συνοψιζοντας την χθεσινη αναμετρηση, μπορουμε να πουμε ο καθενας μας πολλα,το βασικοτερο ολων ομως ειναι, να μην αρχισουμε την γκρινια και τους αφορισμους, ναι εκανε τραγικα λαθη στον καταρτισμο της ενδεκαδας ο Χατζηνικολαου,ναι μαζι σας, δεν διαχειρηστικε σωστα το παιχνιδι αυτο το ειδε ολος ο κοσμος, δεν σημαινει οτι πρεπει να του παρουμε και το κεφαλι,ολοι απο περυσι ειμαστε κουρασμενοι με οσα γινανε, λιγη υπομονη παραπανω δεν βλαπτει, και εμενα δεν μου γεμιζει το ματι σαν προπονητης,αλλα δεν θα τον στησω στον τοιχο απο το πρωτο παιχνιδι, εαν θελει να κανει παρελαση ας αφυπνιστει, στο χερι του ειναι.

 Το υλικο ειναι λιγο καλυτερο απο το περσινο, αλλα θα χρειαστει χρονος, για να χτιστει η ομαδα, οπλιστειτε με υπομονη, πιστη, αγαπη,στηριξη, και αφοσιωση στην ομαδα και στην καινουρια προσπαθεια που γινετε, και ολα θα πανε καλα, σιγα σιγα βγαινουμε απο του λουκι, των φαντασματων του παρελθοντος που οδηγησαν τον συλλογο, σε αυτην την κατασταση, και ωφειλουμε ολοι να ειμαστε συμπαραστατες σε αυτην την προσπαθεια.