ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ

                                      

Ηταν 16 του νοεμβρη που μιλαγαμε με τον φιλο μου και μου ειπε για αυτο το μπλογκ που ειχε φτιαξει στο ινερνετ,συζητωντας για την ιδεα του,μου ζητησε να γραψω δυο λογια για την ομαδα της καρδιας μου τον ολυμπιακο παρεπιμπτοντως ο φιλος μου ειναι αρειανος.Σκεπτομενος,πηγαινοντας για το σπιτι ειπα να γραψω δυο σκεψεις για το πως εγινα φιλαθλος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, και βαζοντας την μνημη μου σε λειτουργεια,αναπολωντας τις ωραιες στιγμες με τον πατερα μου τοτε που πηγαιναμε στο γηπεδο και παντα με τα λεγομενα του,οτι ολοι αυτοι παιζουνε για την φανελα,και ολοι εμεις ειμαστε στο γηπεδο για αυτην την ιδεα ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ-ΕΝΩΣΗ-ΑΓΑΠΗ-ΦΙΛΑΘΛΟΣ-ΞΕΝΟΙΑΣΙΑ-να ξεδινεις,κοντρες καλες για τις ομαδες που υποστηριζαν,ε δεν χρειαζεται να πουμε τι εχω ζησει για να καταλαβει κανεις πως γινεται να γινεις φιλαθλος και οχι οπαδος,και ολα αυτα σε κλιμα φιλιας στα καφενεια των φιλαθλων οπως μετατρεποντουσαν τις κυριακες το μεσημερι προς απογευμα.Ωραιες στιγμες,τρελας,τραγουδι στην εξεδρα και μετα στο καφενειο,χανοντας η κερδιζοντας χωρις υβριστηκα συνθηματα και λογω του λιμανιου γιατι ειμαι απο περιφερεια του πειραια εγινα ολυμπιακος.Ενα παραπονο και ερωτημα προς ολους τους ανθρωπους των γηπεδων που πηγαινουν γιατι χαλασανε αυτες τις ωραιες στιγμες με τους ξυλοδαρμους,τα υβριστηκα συνθηματα και τι προσπαθουν να δειξουν γιατι αυτο δεν ειναι μαγκια,ειναι βλακεια,εγω πλεον δεν παω στο γηπεδο ουτε το παιδι μου για αυτους τους λιγους, αλλα θα ηθελα να ξαναπηγαινα και να μαθαινα τον γιο μου οσα ειχα μαθει εγω  μεσα στο γηπεδο απο τον ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ δηλαδη τον ΣΕΒΑΣΜΟ.Πιστεψτε με οτι χαιρομαι τις μικρες ομαδες που προσπαθουν και φωναζουν οι φιλαθλοι τους γιατι δεν εχουν την πολυτελεια των πολλων ανθρωπων για να μπορουν να κανουν μαγκιες ετσι ωστε να αποκτησουν οπαδους και ολα τα αλλα.Τελειωνοντας θα ηθελα να πω, γραφοντας στο μπλογκ οτι πρεπει ολοι εμεις να αλλαξουμε το κλιμα σε ολες τις ομαδες που αγαπαμε ο καθενας απο την μερια του ως φιλαθλος και οχι ως οπαδος  και δεν ειναι ντροπη να βλεπουμε και να χειροκροτουμε ολες τις αλλες ομαδες ειτε μικρες,ειτε μεγαλες που κανουν την προσπαθεια τους. Χαρες ανταρες,χωρις ΒΙΑ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ  ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΑΤΗΡ ΕΙΡΗΝΑΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟ