Λιγες μερες μετα τον αγωνα κυπελου στο ιδιο γηπεδο με την ομαδα του Περιστεριου, η ομαδα μας αναδειχηκε ισοπαλη χωρις τερματα με τον Ατρομητο, διατηρωντας μια παραδοση 35 χρονων που την θελει να μην χανει σε αγωνα πρωταθληματος,παιρνοντας τον βαθμο της ισοπαλιας που θα αποδειχθει πολυτιμος για την συνεχεια του πρωταθληματος.
Υπο το βλεμμα του νεου τεχνικου του συλλογου, η ομαδα για πρωτη φορα φετος εδειξε οτι μπορει να κανει πραγματα, μιας και στο πρωτο ημιχρονο, με κινητηριο μοχλο τον Ουμπιντες, και αξιους συμπαραστατες τους νεαρους απο τα σπλαχνα μας Κατιδη και Γιαννιωτα, ταλαιπωρησαν την αμυντικη γραμμη των γηπεδουχων,χωρις ομως να καταφερουν να παραβιασουν την εστια του Ιτανζ.
Η τυχη δυστυχως δεν ηταν με το μερος μας, και παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες των παικτων μας, δεν ηρθε το πολυποθητο τερμα, που θα εδινε στην ομαδα μας τους 3 ποντους, η ελειψη ενος ικανου σεντερ φορ που θα κανει την παραμικρη ευκαιρια γκολ,εκανε παλι την εμφανιση της, και στερησε απο την ομαδα μας μια νικη επι ενος αντιπαλου που δεν ειχε να επιδειξει και τιποτα το ιδιαιτερο στο σημερινο παιχνιδι.
Στην επαναληψη ο ρυθμος του παιχνιδιου επεσε, ο αντιπαλος ισοροπησε το παιχνιδι χωρις να γινει ιδιαιτερα απειλητικος,με αποτελεσμα οι δυο ομαδες να μοιραστουν τους βαθμους, και ο ΑΡΗΣ τις εντυπωσεις, μιας και καταφερε μετα απο πολυ καιρο να δειξει παθος, αγωνιστικοτητα, ομαδικοτητα, με λιγα λογια εβαλε την μπαλα κατω, προσπαθησε το παλεψε, αλλα του ελειψε το γκολ, που θα μετουσιωνε ολα αυτα σε μια νικη, κραταμε αυτην την εμφανιση σαν εφαλτηριο,αρκει να επαναληφθει και στα επομενα παιχνιδια για την τελικη αντεπιθεση, να σωσουμε εστω και την τελευταια στιγμη την χρονια.
Για ενα ακομη παιχνιδι ο αρχοντας του αγωνα υπεπεσε σε ανθρωπινο λαθος, αποβαλοντας με δευτερη κιτρινη τον Φατι, χωρις αιτια και αφορμη,αφηνοντας την ομαδα μας με δεκα παικτες, και στεροντας της το δικαιωμα, να διεκδικησει επι ισοις οροις την νικη, αφηνοντας ατιμωρητο το σκληρο παιχνιδι των αντιπαλων, βλεποντας μονοφθαλμα, εξαλλου εχουμε συνηθησει εδω και χρονια την αντιμετωπιση των ανθρωπων με τα μαυρα, που μονο εντυπωση δεν μας κανει οτι τα ανθρωπινα λαθη τους κατα ενα παραξενο τροπο γινονται με αποδεκτες εμας.
Αποδεκατισμενοι πλεον, αλλα με συμμαχο μας την σημερινη εμφανιση του πρωτου ημιχρονου, καλουμαστε την Τεταρτη να παρουμε τους τρεις ποντους, στο εξ αναβολης παιχνιδι με τον Λεβαδειακο,βαζοντας τις βασεις για κατι καλυτερο, απο αυτα που εχουμε δει μεχρι σημερα απο την ομαδα μας, που μονο ευχαριστα δεν ειναι, σε αυτο θα βοηθησει και η ελευση του νεου τεχνικου της ομαδας,που του ευχομαστε καλη τυχη στην ηλεκτρικη καρεκλα που λεγετε παγκος του ΑΡΗ.
Το σημερινο μυνημα ειναι, οτι πρεπει να δωσουμε ευκαιριες στα νεα παιδια του συλλογου τα σπλαχνα μας, που στο σημερινο παιχνιδι εβγαλαν παθος,αγωνιστικοτητα,πεισμα, ματωσαν για την φανελα του Θεου,και αναφερομαι βεβαια στον Κατιδη και Γιαννιωτα, αλλα και στον Βελλιδη που οποτε χρειαστηκε ηταν εκει, δειχνοντας μας οτι πρεπει να πιστεψουμε σε αυτους, και χωρις να ματωνουμε οικονομικα με προσεκτικες προσθηκες ξενων που κανουν την διαφορα, να χτιζουμε πανω σε αυτους που αποτελουν το μελλον του συλλογου, ιδιαιτερη μνεια για το σημερινο παιχνιδι θα κανω στον Αργεντινο Ουμπιντες που εδωσε ψυχη και σωματι στο παιχνιδι, και θα πρεπει να αποτελεσει παραδειγμα προς μιμηση στους υπολοιπους το πως πρεπει να μαχονται για τον Θεο του πολεμου.
Μεσα στην εβδομαδα που εκλεισε εγιναν πολλα, ειχαμε την επιστροφη του Κοκε, υστερα απο μερικους μηνες, που μακαρι να μας θυμισει τον παικτη που γνωρισαμε στα δυο πρωτα χρονια της θητειας του, την ελευση νεου τεχνικου του συλλογου, που εχει απο ολους μας,την αμεριστη συμπαρασταση στο δυσκολο εργο του, που δεν ειναι αλλο απο το να βγαλει την ομαδα, απο το φετινο αδιεξοδο, και να την οδηγησει εστω και την τελευταια στιγμη στην εισοδο των PLAY OFF, αλλα και τις δηλωσεις με γεματες αληθειες, του διεθνη πορτιερο Μιχαλη Σηφακη, που πειραξαν τους διοικουντες του συλλογου, αλλα οχι την πλειοψηφια του κοσμου του ΑΡΗ, που καιρο τωρα περιμενε καποιον να βγει και να μιλησει, ειπε τα αυτονοητα και νοων νοειτω, τι κανει νιαου νιαου στα κεραμιδια; παντως οχι γατα, μαλλον ο σκυλος, η αληθεια πολλες φορες ποναει, αλλα πρεπει να λεγετε ενα μεγαλο μπραβο που ειχες τα κοτσια να την πεις,καλη τυχη οπου και αν πας, μιας και δεν βλεπω να σε κρατανε μετα απο αυτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου