Προσπαθησανε, παλεψανε,μοχθησανε, τα εδωσαν ολα αλλα.......αν η μπαλα δεν μπαινει στο πλεχτο, τοτε το αποτελεσμα,ειναι μοιραιο, η ισοπαλια σε τετοιου ειδους κομβικα παιχνιδια, ζωης και θανατου, μοιαζει με ηττα, ο γολγοθας της αναζητησης βαθμων, που θα μας βγαλει απο την αγωνιστικη κριση συνεχιζετε, σε ενα πολεμο διαρκειας, που μοναδικο μας οπλο ειναι δυστυχως, τα αλανια στα πεταλα, αφου χρηματα δεν υπαρχουν, διοικηση ικανη να παρει ολο αυτο το οικονομικο βαρος δεν εχεις, με το ηθικο των παικτων καταρακωμενο,με την πλειοψηφια του κοσμου να απεχει απο τα δυσκολα, θες λογω τις οικονομικης κρισης που μαστιζει την χωρα,θες επειδη εχουν ξενερωσει,βαδιζεις τον μοναχικο δρομο της σωτηριας με τα σπλαχνα σου και οπου βγει.
Θα στηριζω μεχρι τελους αυτους τους μικρους ηρωες, εναντια σε ολους αυτους, που απο εδω και απο εκει ακους, τον καθεναν να λεει το μακρυ του και το κοντο του, για αυτα τα παιδια, ξεχνανε ολοι ομως, οτι αυτα τα ταλεντα ειναι οτι καλυτερο εχει να επιδειξει η γεννια τους στο πανελληνιο, πρωταθλητες με τις ομαδες τις Κ-17 και Κ-20, και καλουνται να σηκωσουν αυτο το τεραστιο βαρος της φανελας, και ταυτοχρονα της σωτηριας της ομαδος, φορτιο βαρυ, και μη συγκρισημο, με αλλες ποδοσφαιρικες γεννιες, που περασαν απο την αγαπημενη μας ομαδα τις προηγουμενες δεκαετιες. και σε συνθηκες που μονο αυτοι δεν φταινε για την ολη κατασταση, αλλα οι παραμυθατζιδες της λεσχης, που τοσο καιρο πουλουσανε φυκια για μεταξωτες κορδελες στον κοσμο, ειναι τωρα αλλοι εξαφανισμενοι, αλλοι κρυμενοι, εχουν εγκαταλειψει το πλοιο αφηνοντας τα πιτσιρικια να βγαλουν τα καστανα απο την φωτια, την υστατη ωρα μειναμε εμεις και εμεις, και τα αλανια μας απο τα σπλαχνα του συλλογου να πορευομαστε μονοι προς την σωτηρια.
Βλεπεις ειναι τα ευκολα θυματα, στην κριτικη του καθενος μας, κρινεις ομως οταν τα μεγεθη και οι καταστασεις ειναι συγκρισημες,και παντα με γνωμονα πως θα αξιοποιησεις τα οποια ελλατωματα μπορει να εχουν, κανοντας τα προτερηματα, λογου χαρη την απειρια τους,οι δυο αλλαγες προπονητων βοηθουν σε αυτο; η ασταθεια σε διοικητικο και οικονομικο επεπεδο παιζουν το ρολο τους, δεν τους προσδιδουν την ηρεμια που χρειαζονται, το αγχος και η πιεση του αποτελεσματος, χωρις να εχουν την στηριξη απο την πλειοψηφεια του κοσμου, βαραινει τα ποδια τους, και οχι να απαξιωνεις τις ποδοσφαιρικες τους ικανοτητες που κατ" εμε ειναι μεγαλες αρκει καποιος να σταθει διπλα τους και να τις ξεδιπλωσει.
Η διχονοια και η ανικανοτητα σε διοικητικο επιπεδο, εχει επηρεασει την προσπαθεια σωτηριας της ομαδας, και οσο συνεχιζετε αυτη η κατασταση, τα πραγματα θα γινονται ολο και πιο δυσκολα, αντι πανω απο ολα να ειναι ο ΑΡΗΣ, ειναι οι καρεκλοκενταυροι, και οι παρατρεχαμενοι τους, που επιδιδονται σε ενα ανηλεητο πολεμο, που το μονο που προσφερουν ειναι ενα εμφυλιος διχασμος, που θα οδηγησει την ομαδα σε δυσβατα μονοπατια, οσο πιο γρηγορα το συνηδειτοποιησουμε, τοσο πιο γρηγορα θα σωθει η παρτιδα, αλλα κατι μου λεει οτι στου κουφου την πορτα οσο θελεις βροντα.
Εχουμε μπροστα μας εναν ολοκληρο γυρο, να ανατρεψουμε την κατασταση, και να κερδισουμε την σωτηρια μας, μοναδικο μας οπλο η στηριξη σε αυτα τα παιδια, με ολη μας την ψυχη, σε ενα γεματο Κλεανθης Βικελιδης αλλα και οπου παιζει ο Θεος, ιερο χρεος ολων μας αυτο, να νοιωσουν οτι ειμαστε διπλα τους, η ανασες μας να γινουν ενα με τις δικες τους η ψυχες μας να αγκαλιασουν τις δικες τους, να γινουμε οι σαρισες τους, οι ασπιδες τους σε καθε βημα τους, μαζι τους σε αυτον τον πολεμο της σωτηριας να δινουμε τις μαχες μας, δεν θα αφησουμε τον Θεο μοναχο και να ειστε σιγουροι οτι στο τελος θα κοιταζομαστε στα ματια και θα λεμε, τα καταφεραμε ρε, πιστεψτε σε αυτα τα παιδια δωστε τους την δυναμη, να σωθει η χρονια, και στο μελλον θα μας ανταμειψουν με τιτλους, τι ζητανε; οτι και εμεις, την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μας στην κορυφη.
Βλεποντας χθες την υπερπροσπαθεια τους συγκινηθηκα, μπηκα στο πετσι τους, ενοιωσα την απογοητευση τους, αλλα και το βλεμμα τους που ελεγε θα παλεψουμε μεχρι τελους, και οτι βγει, θες η ατυχια, θες η αστοχια, το αγχος, η πουτανα η τυχη να το πω, δεν ηρθε η νικη που ηταν και το ζητουμενο. θα ερθει στα επομενα παιχνιδια, εκεινο που με στεναχωρησε περισσοτερο ηταν οι αδειες κερκιδες,κραταμε μουτρα στον Θεο; τωρα στα δυσκολα λιποτακτουμε; τωρα εχει την αναγκη μας,τωρα μας θελει διπλα του, θα τον αφησουμε μονο στις μαχες; αβοηθητο; απροστατευτο; εχουμε δωσει εναν ορκο σε ΑΥΤΟΝ, θα τον αθετησουμε; ολοι στις μαχες σωτηριας λοιπον μαζι,βαζοντας στην ακρη τις οποιες διαφορες σας για ΧΑΡΗ του,θελετε να ξαναζησετε στιγμες που πονεσαν την καρδια μας; θα το αντεξετε αυτο; συστρατευση ολων για τον ΑΡΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ, ενας γυρος μας εμεινε να αποδειξουμε σε ολο το παννελληνιο τι σημαινει να εισαι ΑΡΕΙΑΝΟΣ, να δειξεις την ψυχη σου, και την μακγια σου, τι σημαινει να εισαι πολεμιστης, δωσε και την ψυχη σου να παλεψουμε για την σωτηρια μας, και στο μελλον ολα τα γουστα της γης δικα σου.
Αρχης γενομενης, στον τον αγωνα κυπελου με την Καλλιθεα, ας τις δειξουμε λοιπον, οτι στον επομενο γυρο θα ειμαστε εμεις, που θα αντιμετωπισουμε, τον αιωνιο εχθρος μας το δικεφαλο κοτοπουλο του Βορρα, και στην συνεχεια με τον Πανιωνιο τον κολλητο των πτηνων της Τουμπας, οτι τελειωσες πριν μπεις στον ναο.
ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΚΤΡΙΝΟΜΑΥΡΕ ΘΕΕ
ΑΡΗ ΜΟΥ ΓΕΡΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου