ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ

 

«Από το στρατηγό  Έκτορα στο δεκανέα Σούλη…»

Ήταν 3 Νοεμβρίου 2009 όταν η ΠΑΕ Άρης ανακοίνωνε την πρόσληψη ενός παγκοσμίου κλάσης προπονητή, του Έκτορ Ραούλ Κούπερ σκορπίζοντας τεράστιο ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών των «κιτρίνων». Χθες 8 Μαρτίου 2013 ανακοινώνεται από το επίσημο σάιτ του κιτρινόμαυρου συλλόγου η πρόσληψη του Σούλη Παπαδόπουλου. Σε λιγότερο από τρεισήμισι χρόνια οι παραγοντίσκοι του Άρη κατάφεραν να γκρεμίσουν το όραμα, τα όνειρα και τις προσδοκίες των «διψασμένων» για τίτλους κ διακρίσεις Αρειανών οπαδών και να «σκεπάσουν» το Κλεάνθης Βικελίδης με ένα σκοτεινό πέπλο προδοσίας, απογοήτευσης, αδιαφάνειας, απαξίωσης.

Η μετάβαση από το στρατηγό Έκτορα στο δεκανέα Σούλη δεν ήταν απλή υπόθεση, ωστόσο οι καταστροφικές διοικήσεις μας φρόντισαν με μαθηματική ακρίβεια να αποδομήσουν σε πολύ  σύντομο χρονικό διάστημα εκείνη τη φοβερή «αρμάδα» που ξεκίνησε να δημιουργείται,   χρεώνοντας ασύστολα τον κιτρινόμαυρο σύλλογο σε βαθμό που να δημιουργούνται ευλόγως ερωτηματικά για τις πραγματικές τους προθέσεις. Ο οικονομικός έλεγχος της ΠΑΕ βρίσκεται σε εξέλιξη και ελπίζουμε στο τέλος α) να χυθεί άπλετο φως στο «σκοτάδι» των λογιστικών βιβλίων του συλλόγου και β) με το πέρας του ελέγχου να μην έχει μετατραπεί αναγκαστικά η ΠΑΕ Αρης σε ερασιτεχνικό σωματείο αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές  απαιτήσεις των πιστωτών της, γιατί τότε θα σημαίνει ότι θα έχει χάσει τον «πόλεμο» της αγωνιστικής και οικονομικής σωτηρίας.

Ούτε ο πιο καχύποπτος άνθρωπος αλλά ούτε και ο μεγαλύτερος εχθρός του συλλόγου δεν θα περίμενε πριν από τρεισήμισι χρόνια πως από τα όνειρα για κύπελλα, πρωταθλήματα και ένδοξες ευρωπαϊκές πορείες  θα έφτανε ο Άρης στο σημείο να κυνηγά αγωνιστικά την παραμονή του στην «μεγάλη» κατηγορία. Κι όμως! Μεγαλύτεροι εχθροί του συλλόγου αποδείχθηκαν οι ίδιες οι διοικήσεις των  «κιτρίνων»  βάζοντας «ωρολογιακή βόμβα» στα οικονομικά του συλλόγου και ό,τι πήγαν να περισώσουν με την υπαγωγή της ΠΑΕ στο άρθρο 44 το κατέστρεψαν μέσα σε λίγα μόλις χρόνια παρά τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που εισέρευσαν στα ταμεία της. Ως γνωστόν τα κάστρα γκρεμίζονται από μέσα, ρητό που επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά στην περίπτωση του αγαπημένου μας Άρη, γεγονός που διέλυσε το όραμα που είχε δημιουργηθεί για μια ομάδα στα «χέρια» των οπαδών της, μακριά από «ξένους» από την οικογένεια του συλλόγου επενδυτές, οι οποίοι στο παρελθόν απέδειξαν ότι είχαν αμφίβολες προθέσεις…

Το κείμενο δεν έχει σκοπό να μειώσει το Σούλη Παπαδόπουλο, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόκληση και καλείται σε ένα οριακό χρονικά σημείο να σώσει αγωνιστικά την ομάδα. Μια σωτηρία που ενδεχομένως να είναι συνυφασμένη και με την οικονομική σωτηρία της ΠΑΕ, καθώς τυχόν παραμονή ίσως να σημαίνει έλευση επιχειρηματιών στον κιτρινόμαυρο σύλλογο βοηθώντας τον ουσιαστικά να ξεφύγει από την οικονομική ατραπό που τον οδήγησαν οι προηγούμενοι «σωτήρες» με τις τρύπιες τσέπες κ τα ξεφτισμένα σακάκια. Κάποιοι εξ αυτών από χαμηλής ποιότητας πακέτα με τσιγάρα κατέληξαν να καπνίζουν πούρα από τις ακριβότερες μάρκες που δεν είχαν ξαναδεί στη ζωή τους. Κάποιοι άλλοι πάλι δεν τη γλίτωσαν καθώς αποδείχθηκαν αφελείς και έπεσαν μόνοι τους στο λάκκο που άνοιξαν οι ίδιοι με τους πονηρούς συνεργάτες τους. Όσοι την έχουν γλιτώσει προσωρινά, ας μη χαίρονται αλλά να είναι βέβαιοι πως σ’αυτό το λάκκο που έσκαψαν θα τους ρίξουν μέσα οι ίδιοι οι οπαδοί του Άρη.
 

Ο νέος προπονητής των «κιτρίνων» μαζί με τους ποδοσφαιριστές και τη σημερινή διοίκηση καλούνται να κάνουν το αυτονόητο και να σώσουν την ομάδα. Θα έχουν και αυτοί μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε περίπτωση «στραβής». Ο λαός του Άρη θα είναι δίπλα τους μέχρι τέλους, όπως έχει μάθει να κάνει χρόνια τώρα σαν πιστός  στρατιώτης. Λιποτάκτες, φυγόμαχοι και λιπόψυχοι δεν αντιπροσωπεύουν τον κόσμο των «κιτρίνων», γι’αυτό όσοι υπάρχουν ας αποχωρήσουν το συντομότερο, γιατί  αυτή η δύσκολη στιγμή είναι μόνο για γνήσιους πολεμιστές του Θεού που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τη μάχη. Το ίδιο ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές.  

ΥΓ 1: Ρίψασπις:  Κατά την αρχαιότητα, στρατιώτης που ρίχνει την ασπίδα του, δηλαδή το βάζει στα πόδια από δειλία. Ο ρίψασπις ρίχνοντας την ασπίδα του εκθέτει σε κίνδυνο τον συμπολεμιστή του, αφού η ασπίδα του ενός κάλυπτε το σώμα του διπλανού του. Γι' αυτό η Σπαρτιάτισσα μάνα έλεγε "ή ταν ή επί τας" (ή θα γυρίσεις πίσω με την ασπίδα σου ή να σε φέρουν πάνω σε αυτήν σκοτωμένο).
YΓ 2: Σταθείτε και πολεμήστε, ζωντανά από την καρδιά σας, μην υποχωρήστε, υπάρχει μόνο ένας δρόμος για το «σπίτι». Εκείνοι που γελούν και καταστρέφουν τώρα το δρόμο μας,  θα πέσουν σαν «λιωμένο χιόνι» και θα μας βλέπουν γονατιστοί  ν'αναγεννώμαστε μέσα από τις στάχτες μας. Γεννηθήκαμε Αρειανοί, γεννηθήκαμε πολεμιστές με μια καρδιά από ατσάλι.

HERMES VAN BASTEN