ΤΟ ΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ

Το πιο επικίνδυνο δεν είναι ο υποβιβασμός,αυτός ήταν δεδομένος,λογικό όταν σε διοικούν ανεπαρκείς,επικίνδυνοι και μη ικανοί (προσπαθώ να το πω με όση επιείκεια μου έχει απομείνει ) και κανείς δεν τολμάει να τους διώξει να διαλυθείς σαν ομάδα . 

Το πιο επικίνδυνο είναι  οτι ο Άρης πέφτει από μέσα 3η φορά και δεν έχει κουνηθεί φύλλο,μόνο κάτι πανό και αυτό ήταν,το πιο επικίνδυνο είναι οτι έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα του υποβιβασμού και αυτό δεν είναι Άρης,αυτά τα δεν πειράζει που πέσαμε και όταν γυρίσουμε θα σας δείξουμε δείχνουν μια αρρώστια,θα με συμπαθάτε που πάω κόντρα στην γραμμή που έχει πέσει αλλά αυτό δεν είναι Άρης,ο Άρης πέφτει χωρίς όραμα,χωρίς διάδοχη κατάσταση,οι σκορδηδες συνεχίζουν να τον διοικούν και δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ αντίδραση ώστε να φύγει,ο κύριος αυτός έχει μια αόρατη προστασία,στα λόγια όλοι τον μισούν αλλά στην ουσία κανείς δεν κάνει κάτι για να φύγει,οχι οτι θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικό,ο Άρης είναι πολύ άρρωστος για να γιατρευτεί με μια παραίτηση σκόρδα, αλλά θα ήταν μια αρχή,ξέρω σε πολλούς δεν αρέσουν αυτά που λέω αλλά αν θέλετε αδέρφια στην ταπεινή μου γνώμη μην αναπαράγετε δηλητήρια,ναι κλαίω που έπεσε ο Άρης ναι με τρομάζει η επόμενη μέρα πιο πολύ από τον υποβιβασμό.

Δεν κατηγορώ κανέναν,ούτε τις σουπερλίγδες,ούτε την επο,ούτε καμία κεδ ή καμία πολιτεία,πιο πολύ κατηγορώ τον εαυτό μου, κάνω την αυτοκριτική μου,μήπως δεν φώναξα,μην δεν προειδοποίησα,μήπως δεν ξεκίνησα μια αντίδραση ενάντια  σ’  αυτήν την άρρωστη κατάσταση ; μήπως τελικά δεν έκανα αρκετά να βοηθήσω τον Άρη να σωθεί;

 Αυτήν την ωρα σαν Αριανός το μόνο που μπορώ να κάνω είναι την αυτοκριτική μου,για μένα στο ποδόσφαιρο ο Άρης ήταν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 90 και ίσως λίγο πιο μετά ,μετά αυτός ο ένδοξος σύλλογος αντικαταστάθηκε απο κάτι νοσηρό,μόνο εμείς οι ίδιοι οι αριανοί μπορούμε να αναγεννήσουμε τον Άρη και σίγουρα αυτό δεν θα γίνει μέσα απο το facebook ,τρίτος υποβιβασμός σε 20 χρόνια είναι κάτι που εγω σαν Αριανός δεν μπορώ να το δεχτώ,γιατί μεγάλωσα με έναν Άρη πρωταγωνιστή,ο Άρης πεθαίνει και ας λένε μερικοί οτι δεν πεθαίνει και μόνο εμείς μπορούμε να τον αναστήσουμε,μέχρι να το καταλάβουμε,μέχρι να κάνουμε κάτι θα κλαίω για τον Άρη,γιατί αυτός ο Άρης δεν είναι ο Άρης που ξέρω, που αγαπώ που θαυμάζω,δεν υπάρχει τέτοιος Άρης ,δεν αρμόζει στη ιστορία του.

Αφήστε τους πολιτικούς,δεν θα σε σώσουν οι πολιτικοί,δεν θα κάτσει κανείς να σου βρει επενδυτή έστω και αν αυτό είναι το σημαντικό,μόνοι μας θα βρούμε την άκρη,αλλά για να την βρούμε πρέπει να αντιδράσουμε,γιατί κάθε ανοχή είναι συνενοχή,αλλιώς ο Άρης θα κάνει καιρό να επανέλθει,αν δεν δράσουμε εδώ και τώρα.

Μετά την λήξη του πρωταθλήματος πρέπει να έχει φύγει η διοίκηση αυτή και να κάτσουμε όλοι να δούμε τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει για να είναι ο Άρης πραγματικός ΆΡΗΣ …Και πάλι συγνώμη αν σε κάποια αδέρφια δεν αρέσουν αυτά που λεω ή αν είναι στενάχωρα ή μίζερα ,δεν θέλω να κάνω υποδείξεις ούτε να το παίξω καθοδηγητής,απλά ήθελα να βγάλω αυτό που είχα μέσα μου γιατί πραγματικά με υπερβαίνει,μακάρι να γίνει πράξη το Αριανάρα σ αγαπώ τα λαμόγια δεν ξεχνώ,αν και σε μια σοβαρή χώρα όλα αυτά τα λαμόγια θα ήταν ήδη φυλακή … Αυτό είναι το  χρεος μας προς την καψούρα αυτή που λέγεται Άρης και την ιστορία του,σαν γενιά δεν παραλάβαμε αυτόν τον Άρη, και δεν μπορούμε να παραδώσουμε τέτοιο Άρη στην επόμενη γενιά,αποστολή μας είναι να γίνει ο Άρης αγωνιστικά και πάλι Άρης ….Άλλωστε τι ψυχή θα παραδώσεις τα χρώματα του Άρη αν προδώσεις; 

….Καλό αγώνα σε όλους ,όπως και αν τον εννοεί ο καθένας από εμάς ,αρκεί να έχουμε έναν κοινό στόχο ,τον Άρη των ονείρων μας…

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΕΣΤΗ ΡΕΜΑΛΙΔΗ