ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ Β

 ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΊΑΣ Β΄

 Όπως είπαμε, η διαιτησία είναι μια μορφή απόδοσης δικαιοσύνης.

 Φυσικά, η απόδοση δικαιοσύνης γενικά,είναι ανύπαρκτη στην Ελλάδα και η διαιτησία βαδίζει και αυτή στα ίδια χνάρια.

 Και όμως,μπορεί να διορθωθεί το φαινόμενο, αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση,αλλά και απαίτηση από ΟΛΟΥΣ τους θιγόμενους, κάτι το οποίο πρότεινα κατ’ επανάληψη μέσω εφημερίδας, αλλά κανένας δεν ενδιαφέρθηκε.

 Πρώτα, όμως, να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι θιγόμενοι από «στημένες» διαιτησίες και ποιοι οι ωφελούμενοι. 

Θιγόμενοι είναι οι κατά κανόνα «σφαζόμενες» ομάδες, (σύλλογοι, επενδυτές, αθλητές, οπαδοί), καθώς και οι παίκτες στοιχημάτων, ενώ ωφελούμενοι είναι κάποιες άλλες ομάδες (λίγες), άλλοι παίχτες στοιχημάτων και οι… διαιτητές.

 Οι διαιτητές, που σε ελάχιστες περιπτώσεις δρουν από μόνοι τους και σχεδόν σπάνια ενάντια στο κατεστημένο, είναι οργανωμένοι.

 Έχουν, δηλαδή, τις διάφορες ομοσπονδίες τους, τα κεντρικά όργανα κλπ.

 Αυτή η οργάνωση που έχουν, αδικεί, ή ευνοεί ομάδες, αλλάζει την βαθμολογία στον αθλητισμό, κλέβει κάποιους στα διάφορα στοιχήματα, ενώ χαρίζει παράνομα χρήματα σε άλλους, ζημιώνει επενδυτές, αθλητές και φιλάθλους, ενεργεί κατόπιν εντολών, οι οποίες εντολές έχουν παράνομες αντιπαροχές κλπ.

 Υπάρχει γενική παραδοχή, ότι αυτές οι πράξεις είναι εγκληματικές και τιμωρούνται από τον νόμο, η οργάνωση, όμως, των διαιτητών είναι τέτοια, ώστε όλα στημένα σφυρίγματα να θεωρούνται «ανθρώπινα λάθη»!!!

 Σύμμαχοι των διαιτητών παράγοντες και οπαδοί κάποιων ομάδων, οι ανώτερες αρχές τους, «στημένοι» δημοσιογράφοι και όλοι όσοι φοβούνται να πάνε κόντρα, γιατί μπορεί να τους βρούνε μπροστά τους.

 Εχθροί τους οι αδύναμες και έντιμες ομάδες, λίγοι έντιμοι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί των αδικουμένων ομάδων.

 Οι ομάδες και οι οπαδοί, φυσικά, εναλλάσσονται ανάλογα με τα σφυρίγματα.

 Αυτοί, που αδικούνται, δεν έχουν το δικαίωμα να πουν το παραμικρό κατά του διαιτητή!!!

 Εάν κάνουν την παραμικρή δήλωση εναντίον του, τους καλεί και τους τιμωρεί ο αθλητικός δικαστής, αντί να τιμωρήσει τον παρανομούντα διαιτητή!!!

 Όταν αδικείσαι και δεν έχεις το δικαίωμα να μιλήσεις, αυτό λέγεται φασισμός.

 Άρα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πανεπιστημιακός για να καταλάβει τι είναι η οργάνωση των διαιτητών. 

Έχω, λοιπόν, δημοσιεύσει κάποιες σκέψεις, οι οποίες έχουν περιέργως περιφρονηθεί από όλους, οπαδούς, διοικήσεις, δημοσιογράφους κλπ.

 Και όμως, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΒΕΒΑΙΟ ότι θα επιφέρουν τρομερές βελτιώσεις στα σφυρίγματα, η κυβέρνηση, που θα ψηφίσει τους σχετικούς νόμους δεν θα έχει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΚΟΣΤΟΣ και οι μόνοι που θα ζημιώσουν είναι οι διαιτητές και η λοιπή κομπανία τους, που θα χάσουν τα «μυστικά κονδύλια» και οι εκάστοτε νονοί του ποδοσφαίρου.

 Ποια είναι τα μέτρα;

 Οι ομάδες, οι οποίες συντηρούν το κάθε επαγγελματικό κυρίως άθλημα, να έχουν λόγο στον διορισμό των διαιτητών.

 Δηλαδή, αν ένας διαιτητής έχει «σφάξει» μια ομάδα, αυτή να μπορεί να θέτει βέτο και να μην τη σφυρίζει ο εν λόγω διαιτητής, όταν το απαιτεί.

 Επίσης, να θέτει βέτο και να μην την σφυρίζει διαιτητής που έχει ευνοήσει σε προηγούμενους αγώνες τον επόμενο αντίπαλό της.

 Γενικά οι διαιτητές να είναι κοινής αποδοχής των δύο αντιπάλων.

 Ή, να έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν ξένους διαιτητές οι ομάδες, όταν υπάρχει υποψία σφαγής, αναλαμβάνοντας παράλληλα και την διαφορά των αμοιβών τους.

 Εξ άλλου, είναι παράξενο να μην μπορεί να έλθει να εργαστεί στην χώρα μας διαιτητής χώρας της ΕΕ, ενώ μπορεί να έλθει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ άλλος εργαζόμενος!!!

 Ποιοι έχουν συμφέρον να μην έρχονται επαγγελματίες για ένα επάγγελμα που βρωμάει;

 Λίγη λογική θέλει.

 Θα μου πει τώρα κάποιος:

 Ένας ξένος διαιτητής δεν μπορεί να κάνει λάθος;

 Μπορεί, είναι η απάντηση, αλλά δεν θα κάνει τρία, ή πέντε, ή δέκα «λάθη» σε βάρος ΜΟΝΟ της μιας ομάδας, πρώτον, διότι θα εκτεθεί στην χώρα του, αλλά και διεθνώς και, δεύτερον, διότι δεν θα τον ξανακαλέσουν οι Ελληνικές ομάδες!!! 

Απλά πράγματα.

 Όποιοι από τους μη ωφελούμενους από την διαιτησία έχουν αντίρρηση σ’ αυτά τα επαναστατικά μέτρα, τότε καλά να παθαίνουν, όταν τους σφάζουν.

 Οι νονοί είναι τέσσερες, πέντε ομάδες, οι λοιπές επαγγελματικές ομάδες είναι καμιά πενηνταριά, νομίζω.

 Γιατί δεν αντιδρούν;

 Παρακολουθώ ποδόσφαιρο και μπάσκετ αρκετές δεκαετίες.

 Τα ίδια και τα ίδια.

 Μόνο οι νονοί εναλλάσσονται.

 Και μην μου πει κανείς ότι αυτά δεν γίνονται πουθενά, γιατί, όσα γίνονται στα γήπεδα της χώρας μας, δεν γίνονται επίσης πουθενά. 

Α, να μην ξεχνιόμαστε.

 Η υπάρχουσα κατάσταση βολεύει πολύ και τους δημοσιογράφους, όπως γενικά και η κάθε άλλη ανωμαλία, την οποία εκμεταλλεύονται με τους γνωστούς τρόπους… 

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΜΟΥΦΤΟΓΛΟΥ