ΑΡΗ μου το μεγαλείο σου
Τρίτη 19/5/2015, ώρα 8,05.
Χαμός έξω από το Παλέ.
Κόσμος πολύς και ας είναι ανοιχτή η αγορά.
Μπαίνω τρέχοντας στο γήπεδο και συναντώ τους αδελφούς ψηλά στο κέντρο της εξέδρας.
Σε λίγο δεν χωράει ούτε καρφίτσα στο γήπεδο.
Τζάμπολ… Το γνωστό σύνθημα μαζί με χαρτάκια και κορδέλες διακόπτει το παιχνίδι με την έναρξη, και εκνευρίζει την διαιτησία.
Είναι η αρχή του εκνευρισμού τους που στην διάρκεια του αγώνα θα μεγαλώσει.
Το παιχνίδι ξεκινά και σιγά σιγά παίρνει ρυθμό.
Ο κόσμος συγκλονιστικός.
Οι διαιτητές επίσης.
Καταφέρνουν να έχουν την χανούμισσα μπροστά.
Απίθανα σφυρίγματα, έξυπνα και σε καίρια σημεία.
Φορτώνουν με φάουλ την ομάδα και δίνουν την ευκαιρία στον αντίπαλο να ξεφύγει λίγο.
Ξαφνικά ο βασικός εκφραστής της συγκινητικής προσπάθειας της διαιτησίας, ανακαλύπτει αιτία διακοπής.
Με σκοπό προφανώς να εξοργίσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο και την ομάδα συνεχίζει να προκαλεί, καλώντας τον αστυνομικό δ/ντή κοντά του, λες και είναι υπάλληλος του.
Το ματς ξενικά και να πάλι και άλλο απίθανο σφύριγμα.
Ο κόσμος δεν κρατιέται πια.
Η διαιτησία διακόπτει το παιχνίδι για ρίψη αντικειμένων.
Κύριοι διαιτητές παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα παρακάτω όταν η τύχη σας ξαναφέρει στο ναό του μπάσκετ.
Πρώτον να κοιτάξετε ψηλά και να δείτε τα λάβαρα και να καταλάβετε τι εστί ΑΡΗΣ.
Δεύτερον να κοιτάξετε τις εξέδρες και να δείτε νέους, νέες μεσήλικους, ηλικιωμένους και παιδιά, όλοι πιστοί στον θεό του πολέμου, που έρχονται να δούμε ΜΠΑΣΚΕΤ.
Τρίτον, να γνωρίζετε ότι το κοινό του ΑΡΗ είναι το πιο μπασκετικό στην Ελλάδα και ίσως και στην Ευρώπη.
Άρα τα σφυρίγματά σας όσο και οι σκοποί που εξυπηρετούν γίνονται αντιληπτά από όλους.
Για τα παραπάνω εξοργίστηκε ο κόσμος.
Εσάς σας λυπάμαι.
Πρώτον κάνατε λάθος επιλογή εργοδότη.
Και δεύτερον την δουλειά που αναλάβατε δεν την φέρατε εις πέρας.
Παρακάτω θα καταλάβετε γιατί.
Μετά την διακοπή το ματς ξεκινά και πάλι.
Αυτή την φορά κάτι έχει αλλάξει.
Όχι στην διαιτησία.
Αυτή έχει σταθερή αποστολή.
Στους παίκτες μας.
Γυαλίζει το μάτι τους.
Σαν καμικάζι σε κάθε μπάλα και σε κάθε προσπάθεια κάνουν δύσκολη την ζωή των δικέφαλων συναδέλφων.
Σιγά σιγά η διαφορά μειώνεται και το ματς πάει στο ημίχρονο με τον ΑΡΗ μπροστά.
Ένα καλάθι, αλλά μπροστά.
Λαβωμένο με φάουλ, αλλά μπροστά.
Με την διαιτησία να χλευάζει παίκτες και προπονητή, αλλά μπροστά.
Και αυτό είναι η πρώτη νίκη…
Ημίχρονο… φουμάρω με τα φιλαράκια μου και το βλέπω στα μάτια όλων.
Το παιχνίδι έχει λήξει.
Δεν υπάρχει δύναμη να κρατήσει αυτό τον κόσμο και την ομάδα μακριά.
Ούτε τα λεφτά των νεόπλουτων δικέφαλων, ούτε η διαιτησία μπορεί.
Ξεκινά το 3ο δεκάλεπτο που αποτελεί ένα παρατεταμένο αγκομαχητό χανουμοδιαιτησίας να μείνει στο παιχνίδι.
Με τίποτα όμως.. Το ένα κλέψιμο μετά το άλλο.
Ο ένας αιφνιδιασμός μετά τον άλλον.
Όπως πριν χρόνια τότε που ο μεγάλος Nick πυρπολούσε τις καρδιές μας.
Η διαιτησία προσπαθεί να φέρει εις πέρας την αποστολή που έχει αναλάβει.
4ο φάουλ στον Νειμικ.
3ο στον Σάσα, τεχνική ποινή στον πάγκο και άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ.
Ο κόσμος στον έβδομο ουρανό καθώς όποιος παίχτης μπει στο γήπεδο είναι ένα με τον κόσμο.
Θα δώσει τα πάντα.
Ο Σιμτσακ βγαίνει έξω ασθμαίνοντας… Χρειάζεται ανάσες τα έχει δώσει όλα το παιδί καθώς η διαιτησία και η τύχη έχουν στερήσει τον πύργο Νειμικ από τον ΑΡΗ.
Καμία αλλαγή στην ομάδα.
Τρώει σίδερα…. Ο Σάκοτα χτυπιέται στον πάγκο.
Προς στιγμή νομίζω ότι δίνει οδηγίες στους διαιτητές.
Αλλά όχι… προσπαθεί να πει στους παίχτες του τι σύστημα να ακολουθήσουν… Δεν τον ακούν.
6,000 τρελοί σφυρίζουν ασταμάτητα κάνοντας αφόρητη την κάθε επίθεση που προσπαθεί να οργανώσει η χανούμισσα.
Κοιτάω το ταμπλό…. 18 πόντους μπροστά με 5 λεπτά να μένουν.
Αλλά κοιτάω και κάτι άλλο.
5 φάουλ ο ΑΡΗΣ , μηδέν τα χανούμια.
Τόσο γελοίοι είναι, και τόσο πολύ προσπάθησαν οι διαιτητές να ικανοποιούσουν τους πραγματικούς εργοδότες τους που έφθασαν ως εκεί.
Δεν κοιτάω τίποτα πια.
Το παιχνίδι λήγει και τυπικά με τους παίκτες μας να κάνουν fair play αφήνοντας την χανούμισσα να ρίξει την διαφορά κοντά τους 10.
Ένα κουβάρι ο κόσμος πανηγυρίζει.
Ξέρει ότι νίκησε την ατυχία (τραυματισμοί), την διαιτησία και μία ομάδα που σε χρήμα αξίζει διπλάσια.
Αλλά το χρήμα δεν προσφέρει τίποτα από αυτά που μας έδωσαν την νίκη… Αυτά οι ομάδες του συστήματος δεν τα κατέχουν…
Η ποινή για την διακοπή στο παιχνίδι αυτό θα είναι 3 αγωνιστικές.
1 θα εκτίσουμε με τον Γαύρο και τις 2 με τους άπλυτους.
Έτσι ώστε να μείνει στην 3η θέση η ομάδα του κρατικού της Πυλαίας.
Αλλά δεν με πειράζει.
Εμείς τα σχέδιά τους τα χαλάσαμε με τον καλύτερο τρόπο.
Υπομονή χρειάζεται και από του χρόνου από το Παλέ κανείς δεν θα περνάει εύκολα.
Φεύγω σαν τρελός να προλάβω να διανύσω τα 520 χιλιόμετρα που με χωρίζουν από το σπίτι μου.
Και 5,000 να ήταν θα άξιζε τον κόπο.
Όχι για την νίκη.. Ούτε για την ατμόσφαιρα.
Όλα αυτά τα έχω ζήσει και θα τα ξαναζήσω.
Αλλά γιατί αποδείχτηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι ενωμένος ο ΑΡΗΣ με τον κόσμο στο πλευρό του και επενδυτές προσελκύει, και τον κόσμο φέρνει στο γήπεδο και μεγάλες νίκες κάνει και την διαιτησία κερδίζει.
Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση και των άλλων τμημάτων του ΑΡΗ μας.
ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΕΙΑΝΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου