Μια καταγραφή της ιστορίας αυτής της μεγάλης ομάδας.
Το 1914 δύο μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον τουρκικό ζυγό, μια παρέα νεαρών παιδιών, αρκετά τολμηρών για την εποχή τους, αποφασίζουν να ιδρύσουν έναν σύλλογο που θα τάραζε για τα καλά το έως τότε συλλογικό και σωματειακό κατεστημένο της πόλης.
Τον ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Αρχικά ο σύλλογος είχε μόνο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Η άφιξη όμως νέων αθλημάτων στην πόλη ώθησε τους ανθρώπους του ΑΡΗ να ιδρύσουν με την σειρά τους νέα τμήματα.
Πρώτα την ναυαρχίδα του συλλόγου το μπάσκετ και έπειτα το τεράστιο τμήμα της πετοσφαίρισης ή αλλιώς βόλεϊ.
Ο ΑΡΗΣ από τα λίγα ιστορικά στοιχεία που γνωρίζουμε ως την έναρξη του Β παγκοσμίου πολέμου, θα μπει για τα καλά στην μάχη των τοπικών πρωταθλημάτων πετοσφαίρισης αντιμετωπίζοντας σε συγκλονιστικές αναμετρήσεις κυρίως τον συμπολίτη Ηρακλή.
Γνωρίζουμε ότι στο πρώτο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης το 1924 η ομάδα κατέκτησε την τρίτη θέση, ενώ το 1929 χάρις σε μία πρωτοφανή καταστρατήγηση κανονισμών, η ομάδα θα χάσει το πρωτάθλημα με ευνοούμενο τον Ηρακλή.
Νωρίτερα όμως τον Απρίλιο του 1925 οι άνθρωποι του ΑΡΗ θα κάνουν κάτι πραγματικά πρωτοποριακό για την εποχή.
Θα ιδρύσουν το γυναικείο τμήμα για να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους και άλλοι σύλλογοι.
Μάλιστα ο ΑΡΗΣ θα μονοπωλήσει τους τίτλους της πόλης για μία τριετία, με τις αδελφές Βικελίδη –τι οικογένεια Θεέ μου- Λουκία, Ευτυχία και Αφρούλα να αποτελούν τον κορμό της ομάδας που σάρωσε τα πάντα και κατέκτησε αήτητη παρακαλώ τα τοπικά πρωταθλήματα την τριετία 25-27.
Τα χρόνια αμέσως μετά τον πόλεμο η ομάδα θα κάνει και πάλι την επανεμφάνιση της.
Με πρωτεργάτη τον Σωτήρη Ιεροκλή και με καλύτερο παίκτη τον Τάσο Ωρολογά, ο οποίος γίνεται και διεθνής με την Εθνική ανδρών, η ομάδα βροντοφωνάζει το παρόν της στους αγωνιστικούς χώρους και τα πρώτα πρωταθλήματα έρχονται.
Οι έφηβοι πρωταθλητές Θεσσαλονίκης το 1963, το 1966 και το 1967!.Το ίδιο και οι άνδρες! Το 1968 η ομάδα θα πάρει μέρος στην πρεμιέρα του Εθνικού Πρωταθλήματος με νίκη επί του Εθνικού Πειραιά (σκορ 3-2 σετ).
Μέχρι τα τέλη του 70 ομάδα τερματίζει άνετα στο πρωτάθλημα της τότε Α εθνικής στις μεσαίες θέσεις της βαθμολογίας και καθιερώνεται ως δεύτερη δύναμη της Θεσσαλονίκης πίσω από τον Ηρακλή.
Τότε ήταν η στιγμή που το όραμα και οι φιλοδοξίες κάποιων ανθρώπων γίνονται πράξη.
Ο εμβληματικός ηγέτης του κιτρινόμαυρου βόλεϊ Κώστας Χαριτωνίδης αναλαμβάνει τα ηνία της ομάδας και με αθλητές δυο παικταράδες όπως ο Μουστακίδης και ο Κουτσονίκας, τους οποίους πλαισιώνουν παιδιά από τις πρωταθλήτριες Ελλάδας ομάδες των εφήβων του 1981 και του 1985 , ξεκινούν την πορεία προς την κορυφή.
Η ομάδα καθιερώνεται στην συνείδηση του κόσμου ως η τρίτη δύναμη του βόλεϊ στην Ελλάδα πίσω από τις δύο κατάρες του ελληνικού αθλητισμού Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, Πολλές φορές φτάνει στην πηγή μα δεν πίνει νερό.
Η μεγάλη ώρα όμως πλησιάζει.
Την ομάδα πλέον πλαισιώνει ο κορυφαίος ίσως παράγοντας του Ελληνικού βόλεϊ, ο κύριος Μιχάλης Ζορπίδης ενώ σε μια στιγμή μεγάλης αρειανής προσφοράς, ο «τρελός χορηγός», ο συγχωρεμένος Ζαφείρης Σαμολαδάς, συμβάλει τα μέγιστα να έρθει στην ομάδα το καλοκαίρι του 1996 ο ΛΥΚΟΣ των Βαλκανίων, ο τρομερός ΛΙΟΥΜΠΟ ΓΚΑΝΕΦ.
Το τέλος της σεζόν ονειρικό: ΑΡΗΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1997.
Το καταραμένο δίδυμο της Αθήνας σπάζει.
Το καταπληκτικό ρόστερ με παίκτες όπως ο ΓΚΑΝΕΦ ,ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΦ ,ο ΜΕΛΚΑΣ ,ο ΠΑΠΑΚΟΣΜΑΣ, ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ κλπ φέρνει τον πρώτο μεγάλο τίτλο.
Η επόμενη χρονιά ξεκινά το ίδιο ονειρικά.
ΑΡΗΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ 1997 με νίκη στον Βόλο επί του κυπελλούχου Ολυμπιακού με 3-0 σετ.
Ταυτόχρονα η ομάδα δίνει το στίγμα της στην Ευρώπη με κορυφαία την παρουσία εις διπλούν παρακαλώ στο φάιναλ φορ του κυπέλου Κυπελλούχων.
Το 1998 σοκάρει όλη την Ευρώπη νικώντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης-υπερομάδα Ιταλική Μόντενα με 3-0 σετ μέσα στο σπίτι της.
Δυστυχώς όμως είναι η εποχή που αρχίζει η φθίνουσα πορεία της ομάδας.
Παραδοσιακοί παράγοντες του τμήματος αποχωρούν, οικονομικά προβλήματα κάνουν την εμφάνιση τους και η φθίνουσα πορεία δείχνει να μην έχει τελειωμό μέχρι και τις μέρες μας.
Με την ομάδα στην Α2 και με πρωταγωνιστές στην Α1 αυτούς που άμα δουν στον δρόμο μπάλα του βόλεϊ, το πιθανότερο είναι να την περάσουν για βόμβα και να την πάνε στο πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα.
Και αναρωτιέμαι : Γιατί ο αρειανός γύρισε την πλάτη στην ομάδα;
Γιατί τέτοια απόσταση από την ομάδα;
Ευθύνες για την κατρακύλα του τμήματος υπάρχουν και κακώς όλα αυτά τα χρόνια δεν αποδόθηκαν.
.ΟΜΩΣ: Το βόλεϊ το πίστευα το πιστεύω και θα εξακολουθώ να το πιστεύω πως είναι το άθλημα που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να μας δώσει στο άμεσο μέλλον αυτό που χρειαζόμαστε σαν σύλλογος: ΤΙΤΛΟΥΣ.
Με μπάτζετ όσο μια μεταγραφή ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, ,με στήριξη και με γεμάτο γήπεδο αυτό το τμήμα μπορεί να μας δώσει χαρές.
ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΑΡΕΙΑΝΟΙ: Στηρίξτε το βόλεϊ του ΑΡΗ μας και τους ανθρώπους που κάνουν αγώνα για αυτήν την ομάδα.
Μην γυρνάτε την πλάτη.
Αυτό το τμήμα μπορεί να μας κάνει περίφανους.
Η ΟΜΑΔΑ ΒΟΛΕΪ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΊ και να βρεθεί εκεί που αξίζει, ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ.
Γιατί ο ΑΡΗΣ μας είναι μόνο για την κορυφή.
Σας παραθέτω τους τίτλους της ομάδας μας:
1)ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1997
2)ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ 1997
3)ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΦΗΒΩΝ :1981
4)ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΦΗΒΩΝ :1985
5)ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΦΗΒΩΝ :1990 ΚΑΙ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΒΑΛΤΕ ΟΛΟΙ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΣΑΣ ΝΑ ΞΑΝΑΕΡΘΟΥΝ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΑΣ
Ο ΚΑΤΕΡΙΝΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου