Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019

ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ

Απίστευτη είναι η ευφορία που επικρατεί στις τάξεις των οπαδών του ΑΡΗ, με τα τελευταία αποκτήματα, να έχουν απογειώσει στην κυριολεξία τους οπαδούς που ονειρεύονται μεγάλα πράγματα.
Και πως να μην το κάνουν άλλωστε, αφού η μεθοδικότητα με την οποία εργάζεται η διοίκηση, κλείνοντας και ανακοινώνοντας ηχηρές μεταγραφές, έχει σκορπίσει άκρατο ενθουσιασμό.

Ο ενθουσιασμός αυτός όμως, δεν είναι πρόσκαιρος, έχει να κάνει με τη διάγνωση των οπαδών ότι στον σύλλογο επέστρεψε η σοβαρότητα που έλλειπε εδώ και πολλά χρόνια.
Οι πιο πιστοί οπαδοί στην Ελλάδα αλλά και οι πιο απαιτητικοί συνάμα, άρχισαν σιγά σιγά να ψελλίζουν λέξεις όπως πρωτάθλημα, κύπελλο.

Λέξεις, που ποτέ μα ποτέ, δεν θα έπρεπε να θεωρούνται τόσο απομακρυσμένες, από το DNA του οπαδού, του θεού του πολέμου.
Ολοι γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι μια ομάδα δεν χτίζεται από τη μια μέρα στην άλλη, με τις σωστές κινήσεις όμως, απλώς χρειάζεται πολύ λιγότερο χρόνο.

Γεγονός αποδεκτό και μη αμφισβητήσιμο.
Στον ΑΡΗ τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Το ειδικό βάρος του ονόματός του αλλά και η τρέλα των οπαδών του μπορούν να το καταφέρουν σε χρόνο μηδέν.
Το ερώτημα που τίθεται όμως, είναι αν το μεταγραφικό καλοκαιρινό ντελίριο των οπαδών του ΑΡΗ, μπορεί να οδηγήσει σε απτό αποτέλεσμα, δηλαδή σε μια μεγάλη ανοιξιάτικη χαρά, που δε μπορεί να είναι άλλη από έναν τίτλο.
Σας διαβεβαιώνω ότι μπορεί.

Αυτό, συνάγεται αβίαστα από τις δηλώσεις των νεοαποκτηθέντων, οι οποίοι δεν ήρθαν στην ομάδα μόνο για να παίξουν στην Ευρώπη.

Είναι όλοι τους πρωταθλητές, ή έκαναν πρωταθλητισμό με τις ομάδες που αγωνίζονταν.

Αρα γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλουν πρώτα από τον εαυτό τους και μετά από την ομάδα στην οποία υπέγραψαν.

Παίκτες όπως ο Brown Ideye, ο Daniel Sundgren, ο Lerin Duarte θέλουν τρόπαιο, φτιάχνονται με τη σκέψη αυτή και δεν δέχονται να χάνουν.
Δεν πλέκω το εγκώμιο κανενός διότι όλοι κρίνονται στο χορτάρι.

Έχουν όμως, αυτό που χρειάζεται περισσότερο απ’ όλα η ομάδα.

Τον πρωταθλητισμό μέσα τους.
Το μόνο που απομένει, είναι να τους αποδείξουμε και μείς, στο κάγκελο, ότι ο ΑΡΗΣ ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη ομάδα της Μακεδονίας.
ΥΓ:

Όταν το πιστέψουμε θα γίνει.

Θα το κάνουμε εμείς να γίνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: