Αντε καντε ολοι στην παντα να βγει να χορεψει ο ΑΡΕΙΑΝΟΣ,ο σαλονικος ο μαγκας, το αφεντικο της πολης,το καμαρι της Μακεδονιας, αυτο το τεραστιο αλανι,που αναμεσα σε Θεους και δαιμονες, εδειξε οτι ειναι πολυ σκληρος για να πεθανει, αυτος που θα ειναι μια ζωη, ο τιμωρος του κατεστημενου, ο Θεος του πολεμου, η Αυτου εξοχοτης, ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Ολοι τον ειχαν καταδικασμενο, τον χλευαζανε, αλλα δεν ειχαν υπολογισει, την τεραστια δυναμικη του, το παθος,την πιστη,και την αφοσιωση, των νεαρων παικτων, του αειμνηστου Στεαφανου Γιωρη, που εθρεψε και ποτισε, με την ιδεα του να εισαι παικτης του ΑΡΗ, αυτα τα αμουστακα παιδια, αυτα τα αλανακια, που με μοναδικο τους οπλο την ψυχη τους καταφεραν να κρατησουν την ομαδα στα σαλονια της Σουπερ Ληγκ,δειχνοντας σε ολους μας, οτι αξιζουν να φορανε την φανελα, αυτου του τεραστιου συλλογου, με το εμβλημα του Θεου το πολεμου στο στηθος τους.
Ενα μεγαλο μπραβο, σε αυτα τα παιδια, για αυτο τον υπεροχο αθλο, τον οποιο πραγματοποιησαν, και εβαλαν τις καρδιες ολων μας στις θεσεις τους,ενα μεγαλο μπραβο, στα κοτσια που ειχαν να σηκωσουν το βαρος της φανελας, ενα μεγαλο μπραβο.στην τεραστια ποδοσφαιρικη μαγκια τους, που απεδειξαν σε ολη την πιατσα του ποδοσφαιρου,οτι αν στηριζεσαι στα σπλαχνα σου,εχεις πολλα να κερδισεις φτανει να πιστεψεις σε αυτους, πιστεψα και στηριξα αυτα τα παιδια, απο την αρχη της χρονιας, ακομη και οταν ολοι, τους ειχαν στησει στον τοιχο, και με δικαιωσαν απολυτα, ενα μεγαλο ευχαριστω, ειναι το λιγοτερο που μπορω να πω, για την καταθεση ψυχη σας.
Ενα μεγαλο μπραβο,στα παιδια στην κερκιδα,σε ολα τα αδερφια, απο ολα τα μερη της Ελλαδος, και του εξωτερικου,που κατεθεσαν ολη την χρονια, την πιστη και την αφοσιωση τους,απεναντι στον Θεο του πολεμου, σε ολα τα πεταλα της Σουπερ ληγκ, καθε παιχνιδι, και διαφορα συναισθηματα, στιγμες συγκινησης,στιγμες πικρας και απογοητευσης, στιγμες εντονες και απεριγραπτες ολη την χρονια, και στο τελος δακρυα χαρας σε αυτον τον γολγοθα της επιβιωσης.
Τα μνημοσυνα ειναι μονο για τους νεκρους,ειχαμε πει μετα το παιχνιδι με τον Πανθρακικο, μεσα απο το μπλογκ μας, το καντηλι του Θεου ηταν αναμμενο, μα λιγοι ειχαν την ικανοτητα για να το δουν, οταν ολοι μοιρολατρουσαν, για το ισοπαλο αποτελεσμα, του συγκεκριμενου αγωνα, ξαφνου τοτε στο αδειο και γεματο θλιψη Κλεανθης Βικελιδης,αντικρυσα τον Θεο του πολεμου, να μου λεει,το κεφαλι ψηλα, μην στεναχωριεσαι,παμε να διεκδικησουμε αυτα που μας ανηκουν, στην αρχη σαστισα, μα ειδα στα ματια του την λαμψη, τα πεντακοσια τοσα χιλιομετρα της επιστροφης, ειχαν πλεον γινει μετα απο αυτο πιστη, οτι θα τα καταφερουμε, και οταν πιστευεις σε κατι που αγαπας με ολη την καρδια σου,στο τελος ανταμειβεσαι για αυτο, τελικα δεν υπαρχει μεγαλυτερη χαρα ρε αδερφια απο το να εισαι οπαδος του ΑΡΗ, αυτη η φλογα, πιστης και αφοσιωσης δεν σβηνει ποτε, και αυτο σε κανει να ξεχωριζεις απο ολους τους υπολοιπους οπαδους,σε κανει να εισαι οπαδος ενος ανωτερου Θεου.
Ο εορτασμος των 100 χρονων, αγαπη μου γλυκια, θα γινει του χρονου, με ολη την μεγαλοπρεπεια, την οποια σου αξιζει, σε αυτην την πιστα, θα ειμαστε στην πολη του Θεου, εσυ και εμεις, ο Θεος του πολεμου, και οι χιλιαδες ανα τον κοσμο μαχητες του,στον νεο αιωνα της ζωης σου, θα σου δωσουμε τιμες, που τοσα χρονια σου εχουμε στερησει,στοχος, θα πρεπει να ειναι να σε οδηγησουμε, εκει που οι ιδρυτες σου ειχαν ονειρευτει στην κορυφη, και μονο εκει,συγχωρεσε μας, που ολα αυτα τα χρονια σε αφησαμε να περιμενεις για να βρεθεις στον θρονο σου.
Μια ακομη αγωνιστικη απεμεινε, για να ολοκληρωθει αυτη η δυσκολη χρονια, που ολοι θα θελουμε να ξεχασουμε, για αυτο λοιπον τα ματια μας ανοιχτα, εχουμε δει πολλα, σε αυτο το απαξιωμενο πρωταθλημα, δεν ξερω τι μπορει να σκαρφιστουν οι ειδημονες του κατεστημενου, μεχρι την πεμπτη, και οταν με το καλο επικυρωθει η βαθμολογια, θα πρεπει να βαλουμε τις βασεις, της αναγεννησης μας απο τις σταχτες μας, τωρα αρχιζουν τα δυσκολα για εμας, η αγωνιστικη σωτηρια, θα πρεπει να γινει πηγη επνευσης, και οχι αλληλοσπαραγμου και εμφυλιων,πρεπει να αλλαξουν πολλα και προπαντων νοοτροπιες για να επιτευχθει αυτο, το μυστικο βρισκετε, στο αν θελουμε να αλλαξουμε πανω απο ολα, και αν εχουμε τα κοτσια να δουμε την αληθεια καταματα, να διδαχτουμε με λιγα λογια απο τα λαθη του παρελθοντος που μας φερανε στην κατασταση αυτη, το αν διδαχτηκαμε θα το δειξει το αμεσο μελλον που ειναι πολυ κοντα,αλλα δεν ειναι επι του παροντος, μεχρι την ληξη του πρωταθληματος, ας αρκεστουμε τωρα στην μελωδια της ευτυχιας, που μας χαρισε η χθεσινη μερα, και τις επομενες μερες θα εχουμε να πουμε πολλα για το μελλον μας.
Τι να πω για το χθεσινο παιχνιδι,το σκορ μιλαει απο μονο του, ευρυ και γουστοζικο, και για να γουσταρουμε παρεα το χθεσινο παρτυ χαρας, θα το αναλυσουμε με τον δικο μας μοναδικο τροπο, λοιπον,στο θεατρο των ονειρων που ονομαζετε Κλεανθης Βικελιδης, για εμας τους νεοτερους, χαριλαου για τους μεγαλυτερους, βρεθηκαν καλεσμενοι στον ναο του Θεου, αυτος και οι μαχητες του, πρωταγωνιστες το τρομερα μωρα του αειμνηστου, Στεφανου Γιωρη, μια μορφη που ποτε δεν πρεπει να ξεχναμε και να τιμουμε,κομπαρσοι οι Αρκαδες του Μορια, τα κιτρινα διαβολακια, μαζι με τον υπερτατο Τατο,εδωσαν το δικο τους προσωπικο ρεσιταλ, με τιτλο: ΧΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ Ο ΑΡΕΙΑΝΟΣ,και συνετριψαν οχι μονο το κατεστημενο, αλλα και οσους αμφισβητουσαν την μαγκια τους, ντελιριο ενθουσιασμου στο Λα Μπομπονερα της Ευρωπης,ποδοσφαιρικες επινοησεις που θα ζηλευε και η Μπαρτσα, απο τους μικρους μας μαγους, που επιτευχθηκαν χαρης την ενοτητα και την ομοψυχια ολων μας, και αυτο ειναι το σημαντικο που πρεπει να κρατησουμε απο την χθεσινη μερα σαν κορη οφθαλμου,σαν παρακαταθηκη για την συνεχεια.
Η χθεσινη νικη ανηκει σε ολους μας, μα πανω απο ολα σε αυτα τα τρομερα αλανακια, που παλευαν ολοι την χρονια, με σφεντονες εναντια στους γολιαθ του συστηματος, στον υπεροχο αυτο λαο, που εβαλε πλατη για ακομη μια φορα, στα δυσκολα, και σε κανεναν αλλον, που θα θελησει να καπηλευτει προς οφελος του, αυτην την τεραστια προσπαθεια της αγωνιστικης σωτηριας, και θα κλεισω με την απαιτηση ολης της Αρειανης οικογενειας, με το συνθημα:
ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου