ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΥΣ
ΜΟΝΑΧΑ ΒΛΕΠΩ ΦΙΛΟΥΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΥΣ
ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΟΥΣ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟΥΣ
ΧΑΜΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΥΣ..
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ Σ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ
ΚΙ ΕΝΩΝΩ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ....
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ
,ΚΙ ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΑΜΕ
ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΚΙ ΑΣ ΓΕΛΑΜΕ
,ΚΙ ΑΣ ΠΟΝΑΜΕ,ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΩ,
ΜΟΝΑΧΟ ΣΟΥ ΔΕΝ Σ ΑΦΗΝΩ ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΜΕ ΠΟΡΩΝΕΙΣ,
ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙΣ.
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΘΕΝ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ
,ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΑΣΕΛΓΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΠΑΤΕΣ
ΤΑΖΟΝΤΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΚΑΝ,
ΚΙ ΑΝ ΚΕΡΔΙΖΩ ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΧΑΝΩ
ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΣΟΥ,ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ,
ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ
ΑΡΗ Σ ΑΓΑΠΩ ΑΚΟΜΑ
ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ,ΘΥΡΑ 1 ΘΥΡΑ 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου