Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΦΥΛΛΑΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;





Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες• δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία• γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε• πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε. Αδέρφια, επέλεξα στην αρχή του συγκεκριμένου κειμένου να τοποθετήσω ένα ποίημα του τεράστιου ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη για τους Ήρωες.

 Οι φύλακες των Θερμοπυλών μένουν για πάντα χαραγμένοι στις μνήμες των απογόνων τους και γενικότερα όλων των ανθρώπων. Είτε ήταν 300 είτε 700 είτε 1.000 είτε πολλές χιλιάδες και εκατομμύρια, παραμένουν ίδιοι. Θα σπεύσει κάποιος να δηλώσει: «Μα καλά, τι σχέση έχουν τα Μηδικά με τον Άρη;» Λίαν συντόμως απαντώ με τον δικό μου «δαιμονικό» τρόπο. Μήδοι υπάρχουν πολλοί στον Άρη, όπως και Εφιάλτες νέοι και παλαιοί. Άνθρωποι που προδίδουν την ιστορία του συλλόγου και τον εκμηδενίζουν μπροστά στα μάτια μας.

 Φύλακες ποιοι είναι άραγε;

 Θα το δούμε στο γήπεδο την επόμενη αγωνιστική με τον Ο.Φ.Η. Θα το δούμε στη Γενική Συνέλευση. Θα το δούμε στα γραφεία των πολιτικών της Θεσσαλονίκης. «-Άντε και το γέμισες, τι έγινε μετά;» Να πω την αλήθεια, αξία δεν έχει μόνο να το γεμίζεις, αλλά και να ανταποκρίνονται όλοι στις συνθήκες, πρώτα οι υποστηρικτές και μετά οι μαχητές.

 Όσο καταπονημένοι και αν είναι στις Θερμοπύλες, όσο άνιση κι αν είναι η μάχη, οι πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά μένουν και περιμένουν κοιτώντας στα ίσα τους Πέρσες. Κι ας μην το κάνουν οι υπόλοιποι. «Πόσο ακόμα; Στο ναδίρ μας φέρανε τα λαμόγια!» Ποιος επέλεξε τα λαμόγια; Ποιος αποφάσισε να αφήσει τα πράγματα «εν λευκώ»; Ποιος στήριξε τα λαμόγια; «Ναι, δεν φταίμε εμείς που ήταν λαμόγια, τον Άρη στηρίζαμε.» Και τώρα τι κάνουμε; Δε θα τον στηρίξουμε; Θα χάσουμε την περηφάνια μας και την αγάπη μας; Είμαστε στο πεδίο της μάχης αδέρφια.

 Οι Μήδοι πλησιάζουν για τρίτη φορά. Γινόμαστε Εφιάλτες στις δικές μας Θερμοπύλες ή λέμε «ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ» ή «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» ή όπως αλλιώς θέλετε και συνεχίζουμε; 25/3/2014. Πρέπει να θυμόμαστε ενίοτε το από πού ερχόμαστε.

 ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΩΝ


Δεν υπάρχουν σχόλια: