Ενας Αρειανος καρδιας αδερφος με ολη την σημασια της λεξεως, εδω και λιγες μερες δεν βρισκετε αναμεσα μας εφυγε για το ταξιδι στην γειτονια των αγγελων αφηνοντας μας στο ακουσμα της ειδησης του χαμου του ολους αφωνους, δεν κλαιω αδερφε μου ενα σκουπιδακι μπηκε στο ματι μου,εξαλου μας ελεγες χαρωπα τα δυο μου χερια θα κτυπω και γελουσες, ενα μονιμο χαμογελο κοσμουσε τα χειλη σου.
Ενα παιδι χαμογελαστο γεματο ενεργεια που ζουσε και ανεπνεε για τον ΑΡΗ της καρδιας μας το μονιμο πειραχτηρι της παρεας, θυμαμαι την πρωτη φορα που βρεθηκαμε στο παιχνιδι με την Ατλετικο εκει μοιρασαμε τις πρωτες μας σκεψεις για την κιτρινομαυρη καψουρα μας παντα ενθουσιωδης φωνακλας και τρελαμενος, με ρωτησες τι βλεπω σου απαντησα τι αλλο νικη και μονο νικη χαμογελασες με νοημα και χαθηκαμε και οι δυο στο κιτρινομαυρο ποταμι της Παπαναστασιου τραγουδωντας στο πλευρο του θεου το οσο ζω χιλιομετρα θα γραφω και θα τραγουδω.
Λοχαγο σε φωναζαμε στην ομαδα ΑΡΗΣ 1914 Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ και δεν ειχαμε αδικο εγω προσωπικα σε φωναζα ρεπορτερ παντα ησουν ενα βημα πιο μπροστα απο ολους μας και μας ενημερωνες για τα παντα μας ξεσηκωνες οταν χαλαρωναμε τι να πρωτοθυμηθω αδερφε μου της μονομαχιες με την νετο την ελενιτσα, της κοντρες με τον ντιουκς δεν τον αφηνες σε χλωρο κλαρι, το Λ; που εισαι για την Λιανα μας, και πριν μας αφησεις κατορθωσες με τις συνεχεις ανακοινωσεις σου στην ομαδα να γινει πραγματικοτητα η συναντηση στην Περαια και να βρεθουμε ολα τα αδερφια μαζι βορρας και νοτος σε μια μαγικη βραδυα για ολους μας, κατεβαινοντας απο το αμαξι ειδα στο προσωπο σου την ικανοποιηση, πηρες την σημαια ΑΡΗΣ ATHENS με την Ακροπολη και ειπες δικο μας ειναι το μαγαζι και την απλωσες δειχνοντας ποιος ειναι το αφεντικο της πολης φωναζοντας ΑΡΗΣ ΠΑΝΤΟΥ.
Δεν θα ξεχασω το χαβαλε με τον ου λε λε αναπτηρακια τον ελεγες και ηταν διπλα σου την ωρα που εφευγες απροειδοποιητα για το μεγαλο ταξιδι ηταν ο μονος που σε αποχαιρετησε για ολους μας μιας και βρισκομασταν ολοι σε διακοπες ακομα αδερφε μου δεν μπορω να το πιστεψω νομιζω οτι ειναι ενα ονειρο και οτι καποια στιγμη θα ξυπνησω.
Ξερω οτι απο εκει ψηλα θα μας προσεχεις θα φωτιζεις τα βηματα μας, μας βλεπεις μας ακους μα και θα τραγουδας μαζι μας το αγαπημενο σου συνθημα οσο ζω χιλιομετρα θα γραφω και θα τραγουδω ειλικρινα αδερφακι μου θα μου λειψεις οχι μονο σε εμενα αλλα σε ολα τα αδερφια η μονη μας παρηγορια θα ειναι συνεχης παρουσια σου στο ναο στις καρδιες μας στην ψυχη μας δεν θα μας αφησεις ποτε μοναχους.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΒΑΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου