Τα φωτα στην σκηνη σβησανε,η αυλαια στο χορταρι επεσε,το εργο της Κοινωνιας Μελων Αρη, οπως αποκαλειτε,η κλειστο club, επιφανων αφραγκων παραγοντισκων,οπως το αποκαλω εγω τελειωσε,οι απενταροι κομπαρσοι,κουρσαροι και πειρατες,των ονειρων καθε Αρειανου,μαζι με τον ιδρυτη της ιδεας της υπαρξης της,και τον προκατοχων τους,μεσω του παραμυθιου της λαικης βασης,και του εσυ αποφασιζεις,θριαμβευσαν,συγκαληψαν και στηριξαν,τους προδοτες και καταστροφεις της αγαπημενης μας ομαδας,μεχρι τελους χωρις ιχνος ντροπης,με το γνωστο ταχα μου,ναι μεν αλλα,μαλιστα κυριε δικαστα,και καλα αντιδικιες, για τα ματια του κοσμου,σαινια βλεπεις στην πλανη του κοινου,υαινες και τσακαλια της απατεωνιας,προκαλεσαν το μεγαλυτερο κακο,στην εκατονταχρονη ιστορια του συλλογου,στηνοντας ενα θεατρο του παραλογου,εδω και μια δεκαετια και βαλε,με σκοπο να δολοφονησουν τον πρωταγωνιστη του εργου,βλεπε ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ο Θεος του πολεμου εξαιτιας τους οδηγειτε στην τριτη πτωση της ιστοριας του.
Το κακο ομως,αντι να ξεριζωνεται απο την ριζα,εξακολουθει να κατατρωει τις σαρκες του ΑΡΗ μας, ειναι τοσο καλα βλεπεις ριζωμενο,στα κυτταρα μας που δεν λεει να φυγει με τιποτα,αρρωστεια αδερφε μου αρρωστεια, κουβαλανε τα αρρωστημενα τους μυαλα,παιζουν με την ψυχολογια του κοσμου,τον κανουν να νοιωθει ενοχο,τον φοβιζουν με ψευτικα διλληματα,τον διχαζουν,με σκοπο να παραμεινουν στις καρεκλες τους,σχεδιαζουν ο καθενας για παρτη του,το αυριο και την επομενη μερα,τις δικια τους υπαρξης,και οχι του ΑΡΗ μας,ανταλλασουν τα ιματια του Θεου μας,με συμφωνιες μυστικες,με την ομερτα της σιωπης,ενοχος κανεις,παμε παρακατω θα σου πουν,για το καλο του ΑΡΗ θα σου πουν,και ξερεις το γιατι; γιατι αδερφε μου ο κοσμος ξεχναει ευκολα,θα σου πεταξουν ενα προχειρο εγχειρημα δουλεμενο στο ποδι,με μπολικη σαλτσα,μεσων μαζικης ενημερωσης,αλατισμενο με προπαγανδα ανθρωπων τις διπλανης πορτας,τα λεγομενα παπαγαλακια ντε,γαρνιρισμενο με κατι, που θα δελεασει τον κοσμο,να δει ξανα το τυρι και οχι την φακα,με γλυκισματα του τυπου,ο ΑΡΗΣ πανω απο ολα,συνθηματα πιασαρικα που αρεσουν στην μαζα,αλλα στην ουσια,θελουν τα ιδια και τα ιδια με αλλους πρωταγωνιστες.
Η επομενη μερα θα πρεπει να γινει με την προσεγγιση και ελευση ενος ισχυρου οικονομικου παραγοντα,η λεξη επενδυτης θα πρεπει να αποτελει για ολους μας η μοναδικη λυση, και μονο αυτη και οχι να αποτελει φοβητρο για εμας,ερωτηματα που να βρεθει η ποιος να ερθει,ειναι αστεια,οσα δεν φθανει η αλεπου,τα αφηνει κρεμασταρια λεει μια παροιμια,τοσα χρονια σου ειχαν πιπιλησει το μυαλο οτι ειναι μπαμπουλας, ο κακος,μονο και μονο για να κανουν κουμαντο οι ανυπαρκτοι οικονομικα,με τα δικα σου φραγκα,και θελω να πιστευω οτι ειδες που καταληξαμε αδερφε μου με τις τακτικες τους,στο απολυτο μηδεν,εαν θελεις λοιπον,να ξεφυγεις απο την μιζερια και την γκρινια,και να δουμε ολοι το αυριο και την επομενη μερα,με αισιοδοξια απαιτησε το,ειναι ισως η τελευταια μας ευκαρια να εκπληρωσουμε αμεσα τα ονειρα μας,καταργηση της λεσχης,οι συνδεσμοι στα τσιμεντα και τα πεταλα,και ισχυρος επενδυτης,που θα εκτοξευσει την δυναμικη μας,εναι το τριπτυχο της επιτυχιας,με λιγα λογια ενταφιασμο του παρελθοντος,και αλλαγη νοοτροπιας και σκεψεων.
Για επιλογο,θα ηθελα να ζητησω,ενα μεγαλο συγνωμη απο την νεα γενια,για τον ΑΡΗ που τις παραδιδουμε,θα κρατησω μονο το χαμογελο,αυτου του παιδιου στην φωτογραφια,του κειμενου που μου δειχνει την αισιοδοξια για το μελλον,και με την ευχη οτι αυτη την φορα δεν θα ξανακανουμε τα ιδια λαθη,ελπιζω να βαλαμε μυαλο,η ουγια να γραφει ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ αυτην την φορα, αναζητηστε τον υπαρχει,δεν ειναι ο κακος του εργου,ειναι ο εγγυητης του μελλοντος, ειναι ο προαγγελος των τιτλων,ειναι αυτος που θα φερει τον ΑΡΗ μας στην κορυφη,ειναι αυτος που τοσα χρονια του κλειναμε την πορτα,για να βιωνουμε τωρα τις πτωσεις,ειναι αυτος που θα γεμισει χαρες τον κοσμο, ειναι αυτος που θα δωσει πραγματικα το οραμα,επενδυτης-λαος-ενοτητα,ο ΑΡΗΣ του αυριο, ο ΑΡΗΣ της επομενης μερας,λαικη απαιτηση και εντολη.
Η καψουρα των παιδικων μου χρονων επεσε,αλλα θα ξανασηκωθει,ειναι η τελευταια φορα που συμβαινει αυτο,δεν θα το επιτρεψω να συμβει ξανα αυτο, μα τον Θεο του πολεμου το ορκιζομαι αυτο,ποναω οπως πονανε χιλιαδες αδερφια μου ανα την γη,δεν λυγιζω και δεν τα παραταω,οτι και αν γινει,για ενα μονο ειμαι σιγουρος, οτι τα ονειρα μας θα παρουν εκδικηση,αρκει η νεα αρχη να γινει σε σωστες βασεις,με καθετι του παρελθοντος θαμενο στην αββυσο,ηρθε η ωρα στον νεο αιωνα της υπαρξης μας να δωσουμε στον Θεο του πολεμου οτι του στερησαμε να δωσουμε στον ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ την χαμενη του αιγλη αρκετο κακο του καναμε εως τωρα.
ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου